Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Małgorzata Górecka WSA Szymon Widłak (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi Spółki A w P. na bezczynność Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za miesiąc styczeń 2009 r. I. zobowiązuje Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu do wydania w terminie miesiąca od uprawomocnienia się niniejszego wyroku decyzji w przedmiocie wniosku Spółki A w P. z dnia 8 października 2009 r. w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym uiszczonym przez Spółkę od energii elektrycznej za miesiąc styczeń 2009 r., II. zasądza od Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...],- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
W dniu 08.10.2009 r. spółka A w P. złożyła do Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym uiszczonym przez spółkę od energii elektrycznej w miesiącach od listopada 2008 r. do lutego 2009 r., jako podstawę stwierdzenia nadpłaty wskazując art. 74 pkt 1 Ordynacji podatkowej w zw. z wyrokiem ETS z dnia 12 lutego 2009 r. w sprawie C-475/07 oraz w zw. z art. 21 ust. 5 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE. L 2003 Nr 283, s. 51).
W związku z tym, że zobowiązanie podatkowe określa się za okresy miesięczne powyższy wniosek spółki dotyczący zwrotu nadpłaty za cztery miesiące, został zarejestrowany przez Naczelnika Urzędu Celnego pod czterema sygnaturami akt, tj. [...], [...], [...], [...].
Postanowieniami z dnia 26.11.2009 r. o nr j.w. zostało zawieszone z urzędu postępowanie podatkowe. Rozpatrzenie sprawy uzależnione zostało od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, tj. odpowiedzi na pytanie prawne do Trybunału Konstytucyjnego zawarte w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15.10.2009 r., sygn. akt I FSK 240/08.
Na skutek zażaleń strony na powyższe postanowienia Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu postanowieniami o nr [...], [...], [...], [...] z dnia 20.04.2010 r. uchylił w całości zaskarżone postanowienia Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Pismami z dnia 18.05.2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu poinformował podatnika o niezałatwieniu sprawy we właściwym terminie w związku ze złożonym charakterem sprawy oraz brakiem przepisów krajowych regulujących kwestie zwrotu nadpłaty podatku akcyzowego od energii elektrycznej m.in. w oparciu w wyrok ETS z dnia 12 lutego 2009 r. w sprawie C-475/07. Wskazano, że postępowanie zostanie zakończone do dnia 31 grudnia 2010 r. Jednocześnie poinformowano spółkę, że w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie Ministerstwa Finansów, zamieszczono projekt ustawy z dnia 16 marca 2010 r. o zwrocie podatku akcyzowego zapłaconego od energii elektrycznej w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 28 lutego 2009 r., który reguluje skutki wynikające z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lipca 2009 r. (sygn. akt I FPS 4/09).
W dniu 10.06.2010 r. podatnik złożył w trybie art. 141 Ordynacji podatkowej ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie.
Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu postanowieniami z dnia 16.07.2010 r. o sygn. [...], [...], [...], [...] uznał ponaglenia strony za nieuzasadnione. W ocenie organu wystąpienie wątpliwości co do obowiązywania i wykładni przepisów prawa, na podstawie których ma zostać rozpatrzona sprawa, nie świadczą o przewlekłości postępowania. Dyrektor Izby Celnej nie zgodził się z tezą podatnika, że najistotniejsze wątpliwości prawne związane ze sprawą zostały już rozstrzygnięte, wskazując że Naczelny Sąd Administracyjny w analogicznych sprawach dotyczących zasadności zwrotu nadpłaty zawiesił postępowanie, oczekując na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, które będzie miało decydujący wpływ również na załatwienie przedmiotowej sprawy. W związku z powyższym pomimo, że sprawa nie została zakończona w ustawowym terminie, nie stwierdził przewlekłości postępowania.