Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w S. w przedmiocie informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi H. G. na bezczynność Dyrektora Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w S. w przedmiocie informacji publicznej 1. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszenia prawa; 3. umarza postępowanie w przedmiocie załatwienia wniosku strony skarżącej; 4. zasądza od Dyrektora Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w S. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/5

Pismem datowanym na dzień [...] roku H. G. (dalej także: wnioskodawca, skarżący) wniósł, za pośrednictwem Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w S. (dalej także: organ), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, na bezczynność tego organu w załatwieniu jego wniosku z [...] roku o udostępnienie informacji publicznej skierowanego doń w trybie ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1330 z późn. zm., dalej: ustawa lub u.d.i.p.). Skarżonemu organowi zarzucił naruszenie art. 61 ust 1 i 2 Konstytucji i art. 4 ust. 1 i art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 13 ust 1 u.d.i.p.

Formułując powyższe zarzuty skarżący wniósł o:

po pierwsze - zobowiązanie organu do dokonania czynności w przedmiocie realizacji jego wniosku z [...] r., po drugie - stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności mającej miejsce z rażącym naruszaniem prawa, po trzecie - zasądzenie na jego rzecz od organu zwrotu kosztów postępowania.

Przesyłając skargę wraz z odpowiedzią na nią oraz załączonymi dokumentami wymienionymi w dołączonym wykazie organ wniósł o umorzenie postępowania. Wyjaśnił, że pismem z [...] roku skarżący otrzymał zgodnie z żądaniem zawartym we wniosku elektronicznym odpowiedź na zawarte w nim pytania. Tym samym, jak skonkludował, ustał stan bezczynności. W piśmie z [...] r. zaznaczył, że wniosek strony został odczytany w dniu [...] r., co spowodowane było działaniami podległego mu pracownika, który został ukarany upomnieniem do akt za nie wywiązanie się ze swojego zadania. Zaakcentował, że niezwłocznie po odczytaniu żądania stronie została przekazana odpowiedź.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Na wstępie należy wyjaśnić, że prawo do sądu określone zostało w art. 45 ust.1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust.1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 roku (Dz.U. z 1993 roku, nr 61, poz. 284 ze zm.), ratyfikowanej przez Rzeczypospolitą Polską (art. 9, art. 87 ust.1, art. 89 ust.1 pkt 2 Konstytucji RP). Nadto Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 25 stycznia 1995 roku, sygn. akt W 14/94, (Dz.U. nr 14, poz. 67, OTK 1995/1/19) wskazał, że na prawo do sądu składa się także element materialny - możność prawnie skutecznej ochrony praw strony na drodze sądowej w ramach odpowiednio ukształtowanej procedury. Zgodnie natomiast z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 2107 ze zm., dalej: p.u.s.a.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (legalności), jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne, kierując się wspomnianym kryterium legalności, dokonują oceny zgodności treści zaskarżonego aktu oraz procesu jego wydania z normami prawnymi - ustrojowymi, proceduralnymi i materialnymi. Ocena ta jest dokonywana według stanu prawnego i zasadniczo na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu. Mocą art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty. Stosownie do art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Powyższe oznacza, że Sąd bierze pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, a także wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i wniosków podniesionych w skardze. Przytoczona regulacja prawna nie pozostawia zatem wątpliwości co do tego, że zaskarżona decyzja lub postanowienie mogą ulec uchyleniu tylko wtedy, gdy organom można postawić uzasadniony zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy to procesowego, jeżeli naruszenie to miało, bądź mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne