` Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzanna Sałuda Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman (spr.) Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 października 2019 r. sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w C. w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej 1) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności oraz, że nie miała ona miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2) umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do załatwienia sprawy; 3) oddala skargę w pozostałej części; 4) zasądza od Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w C. na rzecz strony skarżącej kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z [...] r., A. W. (dalej: skarżąca,) wniosła na podstawie art. 50 § 1 oraz art. 54 § 1 w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. dalej: p.p.s.a.) za pośrednictwem Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w C. (dalej: organ) skargę na bezczynność tego organu w załatwieniu wniosku o wydanie decyzji stwierdzającej chorobę zawodową jej zmarłego ojca L. W..
Skarżąca zarzucając organowi niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zmianami, dalej: k.p.a.) lub w przepisach szczególnych, ani w terminie wskazanym w art. 36 § 1 k.p.a., wniosła o:
uwzględnienie skargi na bezczynność organu i orzeczenie przez Sąd o istnieniu uprawnienia, a jeśli okaże się to niemożliwe to zobowiązanie organu do wydania w określonym terminie aktu administracyjnego;
stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
zasądzenie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej wart. 154 § 6 p.p.s.a.;
zasądzenie od strony przeciwnej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa wg norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi strona podniosła, że jako jedyna spadkobierczyni zmarłego w dniu [...] r. L. W., pismem z dnia [...] r. złożyła wniosek o wydanie decyzji o stwierdzenie u zmarłego choroby zawodowej. Podniosła, że postępowanie przed organem toczy się od ponad 2 lat i 2 miesięcy, a od ponad 8 miesięcy organ nie prowadzi postępowania administracyjnego w ogóle. Zwłoka organu jest świadoma i celowa. Ostatnia czynność postępowania, polegająca na przesłuchaniu świadka miała miejsce w dniu [...] r. Od tej pory jedynymi czynnościami organu było sporządzanie, co dwa miesiące, postanowień o przedłużaniu terminu zakończenia postępowania. Postanowień takich było w postępowaniu łącznie pięć, organ wydawał je od [...] r., a uzasadniał wszystkie brakiem otrzymania odpowiedzi na prośbę o wydanie opinii uzupełniającej lub opinii w sprawie od jednostki orzeczniczej II stopnia, wystosowanej po przeprowadzeniu dowodu z przesłuchania świadka - lekarza patomorfologa, przeprowadzającego autopsję L. W..
Zarzuciła, że organ od ponad 8 miesięcy uchyla się od wydania rozstrzygnięcia kończącego sprawę i przez tak długi czas pozostaje w zwłoce, co jest sprzeczne z art. 12 oraz 35 § 1 i 3 k.p.a. W związku z tym [...] r. do [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego wniosła ponaglenie, jednak organ II instancji uznał je za nieuzasadnione. Strona wyczerpała środki zaskarżenia w toku postępowania administracyjnego, co zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. jest niezbędne do wniesienia skargi. Podniosła, że bezczynność organu w przedmiotowej sprawie była rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu odwołała się do orzecznictwa sądowoadministracyjnego dotyczącego bezczynności organów administracji. W ocenie strony, argumentacja dotycząca oczekiwania przez organ na orzeczenie lekarskie nie jest uzasadnieniem dla bezczynności organu w danej sprawie.