Sprawa ze skargi "A" sp. z o.o. w B. na przewlekłe prowadzenie postępowania Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. w przedmiocie podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Kandut Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman Sędzia WSA Adam Nita (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. w B. na przewlekłe prowadzenie postępowania Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. oddala skargę w pozostałej części, 4. zasądza od Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Skarbowego
Uzasadnienie strona 1/8

Postanowieniem z [...]r., nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach uznał za bezzasadne ponaglenie wniesione przez A spółka z o. o. (zwane dalej Podatnikiem, Stroną lub Skarżącym). ponaglenie na niezakończenie kontroli podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług za maj 2015 r. - zasadność zwrotu podatku od towarów i usług w terminie wskazanym w zawiadomieniu z 11 września 2017 r,. tj. do 29 grudnia 2017 r. Należy też wskazać, że jeszcze wcześniej, Podatnik wnosił do Sądu skargę na przewlekłe prowadzenie kontroli podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług za maj 2015 r. Ta poprzednia skarga została jednak oddalona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na mocy wyroku z 15 marca 2017 r., sygn. akt III SAB/Gl 2/17.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco.

W dniu 19 czerwca 2015 r. Strona złożyła w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w B. Deklarację VAT-7 dla podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2015 r. W dokumencie tym wykazano nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości [...]zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 25 dni - kwotę [...]zł oraz do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy kwotę [...]zł. Wraz z deklaracją złożony został również wniosek o zwrot różnicy podatku, w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia.

W odpowiedzi na sformułowany wniosek, w celu zbadania zasadności zwrotu różnicy podatku od towarów i usług w zadeklarowanej kwocie, 7 lipca 2015 r. wszczęto u Podatnika kontrolę w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2015 r. Pierwotnie, miała się ona zakończyć się do 30 września.2015 r. Zawiadomieniem z 22 września 2015 r. poinformowano jednak Stronę, że wspomniana wcześniej procedura nie zostanie ukończona we wskazanym terminie. Stało się tak z uwagi na niezgromadzenie pełnego materiału dowodowego, związanego z zakresem kontroli. Jednocześnie wskazano, że kontrola zostanie sfinalizowana do końca 2015 r. Od tego czasu Podatnik była kilkukrotnie powiadamiany o zmianie terminu zakończenia kontroli. Kolejnym takim pismem było zawiadomienie z 11 września 2017 r. Wskazano w nim termin zakończenia kontroli, przypadający na 29 grudnia 2017 r. Mimo to, w zawiadomieniu z 21 grudnia 2017 r. poinformowano Stronę o kolejnym przedłużeniu terminu - tym razem do 30 marca 2018 r.

W przekonaniu Strony, kontrola podatkowa prowadzona przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. (zwanego dalej Naczelnikiem Urzędu Skarbowego lub Organem) w zakresie podatku od towarów i usług za maj 2015 r., oceniając jej przebieg od czasu poprzedniego rozpoznania ponaglenia i skargi - jak to ujęto - na bezczynność, cechuje się przewlekłością. W skardze wyartykułowano, że postępowanie prowadzone jest z naruszeniem kardynalnych zasad Ordynacji podatkowej dotyczących terminowości i szybkości załatwiania spraw. W tym zakresie Podatnik powołał art. 125 § 1 Ordynacji podatkowej (zasada szybkości i prostoty) oraz jego konkretyzację dokonaną w art. 139 tej samej ustawy. Jego zdaniem, choć w art. 140 Ordynacji podatkowej nie wskazuje się żadnych kryteriów wyznaczania nowego terminu załatwienia sprawy, to nie oznacza to całkowitej dowolności. Podczas jego kształtowania, organ podatkowy powinien się bowiem ściśle kierować zasadami wyrażonymi w art. 125 i 139 Ordynacji podatkowej. Dodatkowy termin załatwienia sprawy nie powinien być zaś wydłużany w taki sposób, aby podważał, przez wykorzystywanie tych uprawnień organu podatkowego, obowiązujące zasady ustawowe.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Skarbowego