Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska Sędzia WSA Olga Białek Protokolant sekretarz sądowy Ewa Zawal po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 14 października 2016 r. sprawy ze skargi K.B. na czynność Starosty G. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. oddala dalej idącą skargę; III. zasądza od Starosty G. na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia (...) r. K B (dalej: strona; skarżący) wystąpił o zwrot opłaty w kwocie (...) zł, która została uiszczona podczas rejestracji samochodu (...) (...) o nr rejestracyjnym (jak organ ustalił na podstawie karty informacyjnej pojazdu) przydzielonym w dniu pierwszej rejestracji (...) (obecnie pojazd posiada Nr rej.(...) ). Starosta G pismem z dnia (...) r. (nr (...) ) poinformował stronę, że nie uwzględnia żądania zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu przy pierwszej rejestracji w dniu (...) r.
Strona, pismem z dnia (...) r. wystąpił z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa domagając się zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu w kwocie (...) zł. Starosta G pismem z dnia (...) r. (nr (...) ) podtrzymał w całości swoje wcześniejsze stanowisko zawarte w piśmie z dnia (...) r.
Strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W na czynność Starosty z dnia (...) r. w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu (znak: ...). Zarzuciła czynności: naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym w zw. z § 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. nr 59, poz. 421), w zw. z art. 190 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - poprzez nierespektowanie ostatecznego i mającego powszechnie obowiązującą moc prawną wyroku stwierdzającego niekonstytucyjność pobierania przez Starostę opłaty w zawyżonej wysokości od czynności polegającej na wydaniu kary pojazdu w kwocie 500 zł, podczas gdy winna ona wynosić 75 zł, co skutkuje tym, że po stronie skarżącego istnieje uprawnienie do ubiegania się o zwrot nadpłaconej kwoty;
Wniosła o: stwierdzenie bezskuteczności zaskarżonej czynności; uznanie obowiązku Starosty do dokonania zwrotu skarżącemu części opłaty w wysokości 425 pobranej za wydanie karty pojazdu marki (...).
W uzasadnieniu wskazano, że w uchwale składu 7 sędziów NSA z dnia 4 lutego 2008 r., I OPS 3/07, wyrażony został pogląd, że skierowane do organu żądanie zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu jest sprawą administracyjną, którą organ załatwia w drodze aktu lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., stąd też wniesienie tejże skargi stało się konieczne i w pełni uzasadnione.
W uzasadnieniu żądania skarżący powołał się na wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U 6/04, w którym orzeczono o niezgodności § 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 203 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. Nr 137 poz. 1310) z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. nr 108 poz. 908 ze zm.) oraz na wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wydany w sprawie C-134/07.