Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska, Sędzia WSA Marcin Miemiec, Protokolant sekretarz sądowy Paulina Białkowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 listopada 2014 r. sprawy ze skargi A. K. na czynność Prezydenta Miasta L. z dnia [...] czerwca 2014r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. zasądza od Prezydenta Miasta L. na rzecz strony skarżącej 457 ( słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z [...] czerwca 2014 r. A. K. (dalej skarżący) - reprezentowanego przez adwokata - wystąpił do Prezydenta Miasta L. o zwrot części opłat za wydanie kart pojazdów w wysokości [...] zł wraz z należnym oprocentowaniem. W uzasadnieniu wskazano opłaty za wydanie karty pojazdów w związku z sprowadzeniem pojazdów z zagranicy w okresie pomiędzy [...] sierpnia 2004 roku a [...] października 2006 roku. Powołano się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. (sygn. akt U 6/04).
W odpowiedzi, pismem z dnia [...] czerwca 2014 r. organ pierwszej instancji poinformował skarżącego o bezzasadności wniosku. Organ podniósł, że wnioskodawca w okresie kiedy rejestrował przedmiotowe pojazdy prowadził działalność gospodarczą w zakresie obrotu samochodami i dlatego nie może już skutecznie dochodzić wnioskowanych kwot. Jego bowiem roszczenie w trybie art. 118 kodeksu cywilnego uległo przedawnieniu. Organ w tym zakresie przytoczył wyrok Sądu Okręgowego w L. z dnia [...] października 2013 roku (sygnatura akt. [...]).
W dniu [...] czerwca 2013 r. skarżący wystąpił z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, poprzez stwierdzenie nadpłaty za wydanie kart pojazdów, stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu części przedmiotowych opłat oraz do zwrotu kwoty w wysokości [...] zł. wraz z oprocentowaniem.
W ocenie skarżącego opłaty za wydania karty pojazdu należy traktować jako niepodatkowe należności budżetowe pobierane przez samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw. W konsekwencji, zachodzą podstawy do przyjęcia w sprawie ich częściowego zwrotu trybu postępowania opartego na przepisach Kodeksu postepowania administracyjnego i odpowiednio działu III Ordynacji podatkowej.
W odpowiedzi na to wezwanie organ, pismem z dnia [...] lipca 2014 roku, odmówił wnioskowanego zwrotu i podtrzymał swoje stanowisko zawarte w piśmie z dnia [...] czerwca 2014 r. Podniesiono także w tym piśmie, że zgodnie z art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, który stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Wskazano, że z uwagi na fakt, że wnioskodawca - co najmniej od daty publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 roku, tj. od dnia 30 stycznia 2006 r. - wiedział lub powinien był wiedzieć z racji prowadzonej działalności gospodarczej i istoty sprawy szczególnie nagłaśnianej przez media o przysługującym roszczeniu. Natomiast skarżący złożył przedmiotowy wniosek w dniu [...] czerwca 2014 r., tj. po upływie 5 letniego okresu, w którym mogą być dochodzone zwroty należności. Natomiast wystąpienie przedawnienia uzasadnia odmowę realizacji wniosku w zakresie stwierdzenia uprawnienia do zwrotu.