Sprawa ze skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla W.- [...] na § 4 ust. 1 pkt. 1 oraz § 4 ust. 2 uchwały Rady Miejskiej W. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia wysokości stawek opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłat abonamentowych i zerowej stawki opłaty dla niektórych użytkowników drogi, sposobu pobierania tych opłat i określenia wysokości opłaty dodatkowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Anna Moskała Sędzia WSA Anetta Chołuj Protokolant st. specjalista Ewa Bogulak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 27 lutego 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla W.- [...] na § 4 ust. 1 pkt. 1 oraz § 4 ust. 2 uchwały Rady Miejskiej W. z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia wysokości stawek opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłat abonamentowych i zerowej stawki opłaty dla niektórych użytkowników drogi, sposobu pobierania tych opłat i określenia wysokości opłaty dodatkowej oddala skargę w całości.

Uzasadnienie strona 1/8

Pismem, z dnia [...] listopada 2019 r. Prokurator Rejonowy dla W. -Ś. (Prokurator, skarżący), na podstawie art. 8 § 1, art. 50 § 1, art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz.1302 ze zm., dalej p.p.s.a.) wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej W. [...] z dnia [...] kwietnia 2010 roku w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia wysokości stawek opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłat abonamentowych i zerowej stawki opłaty dla niektórych użytkowników drogi, sposobu pobierania tych opłat i określenia wysokości opłaty dodatkowej skarżąc ją w części dotyczącej § 4 ust 1 pkt 1 oraz § 4 ust. 2.

Zaskarżonej uchwale zarzucił istotne naruszenie prawa materialnego, a to art. 13 b ust. 2, 3 i 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 270, dalej u.d.p., ustawa) w taki sposób, że w § 4 ust 1 pkt 1 oraz § 4 ust. 2 zaskarżonej uchwały Rada Miejska W. wprowadziła kryterium zróżnicowania:

- mieszkańców strefy płatnego parkowania uprawnionych do nabycia abonamentu typu "I" ze względu na to, czy posiadają czasowe lub stałe zameldowanie w obszarze strefy oraz ze względu na tytuł prawny do parkowanego pojazdu oraz

- osoby niepełnosprawne uprawnione do nabycia abonamentu typu "N" ze względu na tytuł prawny do parkowanego pojazdu.

W opinii Prokuratora Rada Miejska wykroczyła w tym zakresie poza przyznane uprawnienie uchwałodawcze i naruszając wynikającą z zasady demokratycznego państwa prawnego zasadę sprawiedliwości społecznej nakazującą by zróżnicowanie poszczególnych osób pozostawało w odpowiedniej relacji do dzielących je różnic.

Prokurator wniósł, na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a. o stwierdzenie nieważności § 4 ust 1 pkt 1 oraz § 4 ust. 2 uchwały Rady Miejskiej W. [...] z dnia [...] kwietnia 2010 roku.

Uzasadniając swoje żądanie Prokurator podkreślił, że uregulowanie zawarte w § 4 ust. 1 pkt 1 wskazanego aktu w części obejmującej sformułowanie "wydawany na numer rejestracyjny dla pojazdu samochodowego osoby fizycznej zameldowanej na pobyt stały lub na pobyt czasowy przy miejscach wyznaczonych do płatnego postoju posiadającej pojazd samochodowy na podstawie jednego z tytułów wymienionych w ust. 2 - potwierdzający uprawnienie do postoju wyłącznie w podstrefie miejsca zamieszkania " oraz uregulowanie zawarte w § 4 ust. 2 w zakresie w jakim uzależnia nabycie abonamentu typu "I" oraz typu "N" od posiadania pojazdu samochodowego z tytułu: własności, współwłasności, umowy leasingu, umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie narusza podstawowe zasady konstytucyjne w tym zasadę wolności i równości. Prokurator przywołał treść art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 13b ust.1, ust. 2, ust.4 ustawy o drogach publicznych i podkreślił, że ustawodawca, wprowadzając możliwość tworzenia stref płatnego parkowania, kierował się zatem niewątpliwie nie tylko potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego, ale także koniecznością zapewnienia ochrony wolności i praw innych osób.

Strona 1/8