Skoro zawierające wypowiedź wierzyciela postanowienie jest wiążące dla organu egzekucyjnego i stanowi niezbędny element postanowienia tegoż organu w sprawie zgłoszonych zarzutów, to przy sądowej ocenie postanowienia organu egzekucyjnego nie sposób oderwać się od oceny zgodności z prawem stanowiska wierzyciela, które wiążąco oddziałuje na postanowienie organu egzekucyjnego
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędziowie: Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk Sędzia NSA Józef Kremis (sprawozdawca) Protokolant: Adam Sak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi G. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zarzutu przedawnienia obowiązku uregulowania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W.-K. z dnia [...] (Nr [...]); II. uchyla postanowienie Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecz nych - Oddział we W. z dnia [...] (Nr [...]); III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej 100 (sto) zł kosztów postępowania sądowego; IV. orzeka, że postanowienia wymienione w punktach I i II nie podlegają wykonaniu.
Przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie jest podniesiony w postępowaniu egzekucyjnym zarzut przedawnienia obowiązku spełnienia świadczenia z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne pracowników.
Organy egzekucyjne obu instancji uznały zarzuty za bezzasadne, powołując się na stanowisko wierzyciela (Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddział we W.) oddalające zarzut przedawnienia obowiązku zgłoszony przez G. B. do tytułu wykonawczego Nr [...], obejmującego należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres III-VI 1994 r. (postanowienie Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddział we W. z dnia [...], Nr [...]).
Wierzyciel wywiódł w postanowieniu, że nie nastąpiło przedawnienie wspomnianych zobowiązań, gdyż do należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ma zastosowanie art. 24 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.), określający dziesięcioletni termin przedawnienia (licząc od dnia wymagalności), nie zaś - jak podnosi dłużnik - pięcioletni termin przedawnienia ujęty w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 z późn. zm., która utraciła moc z dniem 1 stycznia 1999 r.). Zdaniem wierzyciela, do przedawnienia należności z tytułu składek objętych tytułem wykonawczym Nr [...], wystawionym przez ZUS-Oddział we W. we wrześniu 2003 r., mają zastosowanie przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
W postanowieniu wyrażającym stanowisko wierzyciela zawarto pouczenie, że - stosownie do art. 83c ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - na postanowienie to nie przysługuje zażalenie.
Dyrektor Izby Skarbowej we W. - utrzymując w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W.- K. z dnia [...] (Nr [...]) oddalające zarzut przedawnienia obowiązku uregulowania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od marca do czerwca 1994 r. - wywiódł, że skoro podstawą zarzutu jest przedawnienie zobowiązania, a wierzyciel (ZUS) uznał ten zarzut za chybiony, to stosownie do art. 34 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie "u.p.e.a.") organy egzekucyjne są związane stanowiskiem wierzyciela i w swoich postanowieniach mogą jedynie powtórzyć wypowiedź wierzyciela.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu G. B. wniósł o uchylenie postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej we W. i obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania.
Zarzucił skarżonemu postanowieniu naruszenie prawa materialnego przez pogorszenie sytuacji prawnej skarżącego wskutek niewłaściwego zastosowania w sprawie dłuższego, dziesięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, przewidzianego w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zamiast terminu pięcioletniego, określonego w ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, obowiązującej w czasie powstania zobowiązania skarżącego.