Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński Sędziowie Sędzia WSA Marcin Miemiec (sprawozdawca) Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Tarasiewicz po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 11 września 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w G. na § 1 ust. 1 i 2 uchwały Rady Miejskiej w G. z dnia [...] grudnia 2012 r., Nr [...] w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych miasta G. oraz sposobu ich pobierania; pkt 3 załącznika nr 1 do zaskarżonej uchwały; § 4, § 6 ust. 1, ust. 2 pkt 1, § 17 ust. 3 załącznika nr 2 do zaskarżonej uchwały I. stwierdza nieważność § 1 ust. 1 i 2 zaskarżonej uchwały; pkt 3 załącznika nr 1 do zaskarżonej uchwały; § 4, § 6 ust. 1, ust. 2 pkt 1, § 17 ust. 3 załącznika nr 2 do zaskarżonej uchwały II. orzeka, że przepisy określone w punkcie I nie podlegają wykonaniu.
Prokurator Rejonowy w G. powołując się na art. 3 § 2 pkt 5, art. 50 § 1 i art. 53 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej także p.p.s.a.) oraz na art. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 270, poz. 1599 ze zm.) zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu uchwałę Rady Miejskiej w G. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych miasta G. oraz sposobu ich pobierania. Skarga dotyczy § 1 ust. 1, 2; punktu 3 Załącznika nr 1; § 4, § 6 ust. 1, ust. 2 pkt 1, § 17 ust. 3 Załącznika nr 2 uchwały. Przepisy te według prokuratora naruszają istotnie: art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 594, dalej także u.s.g.), art. 13b ust. 1-3, 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 260, dalej także u.d.p.) oraz art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, dalej także p.r.d.), poprzez:
- powtórzenie w § 1 ust. 1 uchwały zapisu ustawowego o celu wprowadzenia opłat, podczas gdy celowość wyznaczenia strefy określona jest w art. 13 b ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;
- powtórzenie w § 6 ust. 1 załącznika nr 2 uchwały zapisu zawartego w ust. 13 ust. 3 ustawy o drogach publicznych odnośnie pojazdów zwolnionych z opłat za parkowanie w strefie płatnego parkowania;
- bezzasadne ustalenie w § 1 ust. 2 uchwały, iż opłata za parkowanie pojazdów samochodowych obowiązuje w każdym miejscu SPP, w całym pasie drogowym danej ulicy, gdy art. 13 b ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera się za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu (...), a organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach w uzgodnieniu z zarządcą drogi wyznacza w strefie płatnego parkowania miejsca przeznaczone na parkowanie, w tym miejsca przeznaczone na parkowanie oznakowanych pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową (art. 13 b ust. 6 ustawy);
- ustalenie w pkt. 3 załącznika nr 1 do uchwały, iż strefa płatnego parkowania obejmuje wszystkie inne ulice wymagające czasowego udrożnienia po wcześniejszym uzgodnieniu z Prezydentem Miasta, np. w okolicach placów targowych czy podczas organizacji imprez; stanowi to przekroczenie upoważnienia ustawowego, przepisy ustawy o drogach publicznych nie upoważniają bowiem organu wykonawczego gminy do swobodnego ustalania strefy płatnego parkowania, ponieważ zadanie to należy do organu stanowiącego;