Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca) Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak Protokolant Ewa Bogulak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 23 września 2010 r. sprawy ze skargi Z.K. na czynność Starosty O. w przedmiocie odmowy zwrotu zawyżonej opłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. zasądza na rzecz strony skarżącej od Starosty O. 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] Z. K. (dalej skarżący) zwrócił się do Starostwa Powiatowego w O. o zwrot zawyżonej opłaty za wydanie kart pojazdów, jaką uiścił w latach 2004 - 2005 w związku z rejestracją dwóch pojazdów samochodowych.
We wniosku wskazał następujące pojazdy: [...] o numerze rejestracyjnym [...], [...] o numerze rejestracyjnym [...]. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że wyrokiem z dnia 17 stycznia 2006 r. Trybunał Konstytucyjny uznał, § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310), za niezgodny z Konstytucją RP i ustawą o transporcie drogowym. Skarżący ponadto podniósł, że po utracie mocy przedmiotowego rozporządzenia ustalono nową stawkę opłaty, która do chwili obecnej wynosi 75 zł. Zatem, zdaniem skarżącego, za wydanie kart pojazdów za każdym razem uiszczał kwotę wyższą o 425 zł od wymaganej, jednocześnie żądając zwrotu kwoty 850 zł.
W odpowiedzi na wniosek, Naczelnik Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w O., pismem [...] z dnia [...] r., odmówił skarżącemu zwrotu opłaty za wydanie kart pojazdów. Odmowę uzasadnił koniecznością działania na podstawie przepisów prawa, tj. obowiązującego w momencie pobierania opłaty rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie karty pojazdu ustalającego przedmiotową opłatę w kwocie 500 zł. Ponadto podniósł, że przedmiotowa sprawa nie jest sprawą z zakresu administracji publicznej.
Skarżący nie zgodził się z treścią powyższego pisma i w dniu [...] r. (skierowanym do SKO) i [...] r. wezwał Starostę Powiatu w O. do usunięcia naruszenia prawa i zwrotu zawyżonej opłaty za karty pojazdów wraz z ustawowymi odsetkami. W wezwaniu skarżący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.
W dopowiedzi na wezwanie Naczelnik Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w O., pismem [...] z dnia [...] r., uznał wezwanie do usunięcia naruszenia prawa za niezasadne, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w piśmie z [...] r.
Skarżący, w piśmie z dnia [...] r., złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na odmowę zwrotu przez Starostę Powiatu w O. zawyżonej opłaty za karty pojazdów. W uzasadnieniu skargi powtórzył wcześniejszą argumentację.
W odpowiedzi strona przeciwna wniosła o oddalenie skargi. W uzasadnieniu odpowiedzi organ podtrzymał swoje stanowisko zawarte w poprzednich pismach. Wskazał, że zwrot części opłaty, jako nienależnego świadczenia można dochodzić przed sądem powszechnym, nie zaś przed organem administracji i sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: