Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Protokolant Aneta Szmyt po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 22 października 2014 r. sprawy ze skargi S. W. na czynność Samorządu Województwa D. z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na realizację operacji "[...]" I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. zasądza od Samorządu Województwa D. na rzecz skarżącego kwotę [...] (czterysta czterdzieści) złotych kosztów postępowania.
Skarżący S. W. wniósł skargę na czynność Samorządu Województwa D.;, podjętą w dniu [...] lutego 2014 r., odmawiającą na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 7 marca 2007 roku o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427 z późn. zm.) przyznania pomocy na realizację operacji: "[...]."
W uzasadnieniu odmowy Samorządu podano, że wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie wykonuje i nie zamierza wykonywać działalności gospodarczej, a więc pomoc takiej osobie może polegać wyłącznie w zakresie aktywności społeczności lokalnej przez promocję i organizację lokalnej kulturalnej lub aktywnego trybu życia, z wyłączeniem remontu i budowy mieszkalnych, lub zachowania lub oznakowania lokalnego dziedzictwa kulturowego go przez kultywowanie lokalnych tradycji, obrzędów i zwyczajów, języka regionalnego i gwary, tradycyjnych zawodów i rzemiosła.
W skardze, domagając się stwierdzenia bezskuteczności zaskarżonej czynności, a także wnosząc o zasądzenie kosztów postępowania - zarzucono naruszenie § 3 ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Wiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427, z późn. zm.) przez błędne przyjęcie, że projekt realizowany przez skarżącego nie jest związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, a nadto zarzucono naruszenie art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, poprzez przyjęcie, że prowadzona przez skarżącego działalność rolnicza nie jest działalnością gospodarczą.
Argumentowano na poparcie żądań skargi, że - wbrew nieprawidłowym ustaleniom organu - skarżący prowadzi działalność rolniczą w zakresie uprawy zbóż, korzysta też z dopłat na prowadzenie gospodarstwa rolnego, od 2008 r. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników, z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolno-rybackiego podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej i posiada numer REGON. Na dowód tych twierdzeń skarżący dołączył do skargi kopie m.in.: stosownych zaświadczeń o dokonanych wpisach i nadanych numerach REGON oraz producenta rolnego, decyzji Prezesa KRUS o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników. Wywodzono, że działalność rolnicza skarżącego jest zarazem działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz orzecznictwa sądowego, w szczególności uchwały składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 sierpnia 2007 r., sygn. II OSK 1618/06, jak i w świetle stanowiska Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaprezentowanego w pismach z [...] maja 2011 r. ([...]) i z [...] lipca 2011 r. ([...]).