Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby celnej we W. w przedmiocie nałożenie kary pieniężnej wymierzonej w związku z wykonywaniem przewozu bez wymaganego zaświadczenia i opłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński Sędziowie Asesor WSA Anetta Chołuj Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (sprawozdawca) Protokolant Monika Mikołajczyk po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 08 sierpnia 2006 r. sprawy ze skargi A. P. P. - Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe A na decyzję Dyrektora Izby celnej we W. z dnia 02 listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie nałożenie kary pieniężnej wymierzonej w związku z wykonywaniem przewozu bez wymaganego zaświadczenia i opłaty oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] Nr [...], którą wymierzono A. P. P. (działającemu pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe A) karę pieniężną w wysokości 5.000 zł, w tym 2.000 zł za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez zaświadczenia i 3.000 zł za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez uiszczenia opłat za przejazd po drogach krajowych.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że funkcjonariusze celni - podczas kontroli drogowej przeprowadzonej w miejscowości Z. S. w dniu [...] - kontrolowali dokumenty samochodu Mercedes Benz Sprinter [...] oraz przyczepy (o niespornych numerach rejestracyjnych i masie całkowitej), właścicielem i jednocześnie kierowcą których był A. P. P., prowadzący firmę PHU A z/s w S.). Wobec ustalenia, że kierujący pojazdem wykonywał przewóz na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia oraz bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych, sporządzono protokół i stwierdzono naruszenie art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6.09.2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088).

Naczelnik Urzędu Celnego po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydał wskazaną na wstępie decyzję z dnia [...].

W odwołaniu od niej A. P. P. podtrzymał dotychczasową argumentację, w szczególności twierdził, że wykonywał przewóz w celu prywatnym, nie musiał zatem posiadać ani stosownego zaświadczenia na wykonywanie przewozu drogowego na potrzeby własne ani też karty opłaty drogowej. Dodał, że faktura zakupu oleju napędowego zakupionego dzień wcześniej nie dowodzi, że w momencie kontroli wykonywał przewóz związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tłumaczył, iż karta opłaty drogowej, którą miał przy sobie, była niewypełniona, gdyż zawsze ma taką przy sobie na wypadek, gdyby zaszła potrzeba wykonania przewozu na potrzeby własne; nie musiał jej okazywać, gdyż realizował wyjazd prywatny. Wyjaśniał, że z kolegą Z. G., (oświadczenie którego złożono do akt) jechał pustą przyczepą do Niemiec, do gospodarza, u którego pracował sezonowo, celem przywozu drzwi i okien, gdyż remontuje mieszkanie.

Końcowo wniósł o uchylenie decyzji z uwagi na ciężką sytuacje materialną; podniósł, że jest jedynym żywicielem rodziny, ma na utrzymaniu żonę i dwoje małych dzieci.

Rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Celnej we W. stwierdził, że zgodnie z art. 87 ust.1 i ust. 2 ustawy z dnia 6.09.2001 r. o transporcie drogowym podczas przejazdu wykonywanego w ramach transportu drogowego kierowca pojazdu samochodowego jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać, na żądanie uprawnionego organu kontroli m. in. wypis z zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej oraz dowód uiszczenia należnej opłaty za korzystanie z dróg krajowych.

Zgodnie z art. 33 ust.1 ustawy przewozy drogowe na potrzeby własne mogą być wykonywane po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej. Wyjaśniono, że niezarobkowy przewóz drogowy na potrzeby własne - zgodnie z art. 4 pkt 4 ustawy - oznacza każdy przejazd pojazdu po drogach publicznych z pasażerami lub bez, załadowanego lub bez załadunku, przeznaczanego do nieodpłatnego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego osób lub rzeczy, wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej, spełniający łącznie następujące warunki: a) pojazdy samochodowe używane do przewozu są prowadzone przez przedsiębiorcę lub jego pracowników, b) przedsiębiorca legitymuje się tytułem prawnym do dysponowania pojazdami samochodowymi, c) w przypadku przejazdu pojazdu załadowanego - rzeczy przewożone są własnością przedsiębiorcy lub zostały przez ego sprzedane, kupione, wynajęte, wydzierżawione, wyprodukowane, wydobyte, przetworzone lun naprawione albo celem przejazdu jest przewóz osób lub rzeczy z przedsiębiorstwa do przedsiębiorstwa na jego własne potrzeby, a także przewóz pracowników i ich rodzin, d) nie jest przewozem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług turystycznych.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej