Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sędziowie : Sędzia WSA Marcin Miemiec (sprawozdawca), Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak, Maciej Guziński, , Protokolant: Renata Pawlak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 7 października 2010 r. sprawy ze skargi D. K. na czynność Starosty Powiatu S. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. dalej idącą skargę oddala; III. zasądza na rzecz strony skarżącej od Starosty Powiatu S. kwotę [...] ([...]) złotych kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] r. D.K. (dalej zwana skarżącą) zwróciła się do Starostwa Powiatowego w S. S. o zwrot zawyżonej opłaty za wydanie kart pojazdów, uiszczonej w okresie od [...] r. do [...] r. w związku z rejestracją wskazanych w piśmie [...] pojazdów samochodowych. Uzasadniając żądanie skarżąca podniosła, że wyrokiem z dnia 17 stycznia 2006 r. Trybunał Konstytucyjny uznał § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310) za niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej i z ustawą o transporcie drogowym. Po utracie mocy tego rozporządzenia ustalono nową stawkę opłaty, która do chwili obecnej wynosi 75 zł. Zdaniem skarżącej, za wydanie kart pojazdów uiszczała kwotę wyższą o 425 zł od wymaganej w odniesieniu do [...] kart pojazdów oraz wyższą o [...] zł w odniesieniu do [...] kart pojazdów.
W odpowiedzi Starosta Powiatu S. pismem [...] z dnia [...] r. odmówił skarżącej zwrotu opłaty za wydanie kart pojazdów. Uzasadnił to koniecznością działania na podstawie przepisów prawa obowiązującego w momencie pobierania opłaty - rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie karty pojazdu ustalającego przedmiotową opłatę w kwocie pobranej od skarżącej. Organ działał zatem na podstawie obowiązującego go prawa. Powołany wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie ma natomiast mocy wstecznej, czyli nie ma zastosowania w okresie przed dniem 1 maja 2006 r.
Skarżąca nie zgodziła się z treścią tego pisma i w dniu [...] r. wezwała Starostę Powiatu S. do usunięcia naruszenia prawa i zwrotu zawyżonej opłaty w kwocie [...] zł za karty pojazdów. W wezwaniu skarżąca podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko. W odpowiedzi na wezwanie Starosta Powiatu S. pismem [...] z dnia [...] r. uznał wezwanie do usunięcia naruszenia prawa za niezasadne, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w piśmie z dnia [...] r.
Skarżąca, w piśmie z dnia [...] r. - działając przez pełnomocnika - złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. na odmowę zwrotu przez Starostę Powiatu S. zawyżonej opłaty za karty pojazdów. Zaskarżonemu aktowi z zakresu administracji publicznej zarzuciła naruszenie przepisów prawa, tj.:
- art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, ze zm., w dalszej części - Prawo o ruchu drogowym) w zw. z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.; w dalszej części - Konstytucja), poprzez brak zastosowania. Nadwyżka ponad kwotę 75 zł uiszczona każdorazowo w związku z wydaniem jednej karty pojazdu przekracza bowiem równowartość kosztów poniesionych przez organ z tytułu jej wydania. Stanowisko to potwierdza wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. (sygn. akt U 6/04), gdzie uznano, że § 1 ust. 1 rozporządzenia z 2003 r. jest niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji. Powyższe stanowisko, zdaniem skarżącej, może być analogicznie odniesione do opłat za kartę pojazdu pobranych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia z 2002 r.;