Sprawa ze skargi A. sp. z o.o. na pismo Dyrektora Dolnośląskiego Wojewódzkiego Urzędu Pracy w przedmiocie odmowy przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kamila Paszowska - Wojnar, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankowska - Szostak (sprawozdawca), Sędziowie Anna Kuczyńska - Szczytkowska, Asesor WSA, Protokolant st. specjalista Ewa Bogulak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 8 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. na pismo Dyrektora Dolnośląskiego Wojewódzkiego Urzędu Pracy z dnia 24 marca 2021 r. nr NS/AMS/3055/48/21 w przedmiocie odmowy przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy I. uchyla zaskarżony akt; II. zasądza od Dyrektora Dolnośląskiego Wojewódzkiego Urzędu Pracy na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/14

Dyrektor (...) Wojewódzkiego Urzędu Pracy (dalej Dyrektor (...)WUP, organ) pismem z dnia (...) marca 2021 r. nr (...) poinformował A. Sp. z o. o. z siedzibą we W. (dalej: skarżąca spółka, spółka, wnioskodawca, strona skarżąca), że wniosek spółki z dnia (...) lutego 2021 r. nr (...) został rozpatrzony negatywnie na podstawie art. 15gga ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm., dalej ustawa o COVID-19). Wskazał, że z załączonego do wniosku formularza pomocy publicznej (formularz informacji przedstawionych przy ubieganiu się o pomoc publiczną związaną z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 oraz jej skutków) wynika, że w reprezentowanym podmiocie na dzień 31 grudnia 2019 r. wysokość niepokrytych strat przewyższa 50% wysokości kapitału zarejestrowanego. Tym samym nie został spełniony jeden z warunków do uzyskania przedmiotowej pomocy publicznej (art. 15 zzzh ust. 1 ustawy o COVID-19). Dyrektor (...) WUP wskazał, że zgodnie z Komunikatem Komisji Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii Covid-19 z dnia 19 marca 2020 r. (C(2020) 1863 ze zm.), sekcja 3.1 pkt 22 lit. c pomoc nie może być przyznana przedsiębiorstwom, które w dniu 31 grudnia 2019 r. znajdowały się już w trudnej sytuacji. Odstępstwa w tym zakresie przewidziano w przypadku przedsiębiorstw zaliczonych do grupy mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw. Zgodnie bowiem z pkt 22 lit. ca Komunikatu KE pomoc można przyznać mikroprzedsiębiorstwom i małych przedsiębiorstwom (w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu), które w dniu 31 grudnia 2019 r. już znajdowały się w trudnej sytuacji, pod warunkiem że nie są one objęte zbiorowym postępowaniem upadłościowym na podstawie prawa krajowego oraz nie otrzymały pomocy na ratowanie, ani pomocy ma restrukturyzację.

W piśmie tym Dyrektor (...) WUP wskazał, że skarżąca spółka nie jest mikro i małym przedsiębiorcą (w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r.) i dlatego powyższy wyjątek nie może mieć do niej zastosowania.

Końcowo organ wskazał, że rozstrzygnięcie Dyrektora (...) WUP w tej sprawie jest wiążące i może być przedmiotem zaskarżenia do sądu właściwego miejscowo dla siedziby Wojewódzkiego Urzędu Pracy.

Pismo to zostało doręczone pełnomocnikowi spółki w dniu 25 marca 2021 r.

Pismami z dnia 30 marca 2021 r. pełnomocnik spółki złożył zarówno odwołanie jak i wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej - jak wskazał - decyzją Dyrektora (...) WUP.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy podał, że wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie świadczeń na podstawie art. 15gga ustawy o COVID-19. Podkreślił, że przepis ten nie przewiduje wymogu, na dzień 31 grudnia 2019 r. wysokość niepokrytych strat nie mogła przewyższać 50% wysokości kapitału zarejestrowanego. Przesłanka ta nie została wymieniona w tym przepisie i nie wiąże wnioskodawcy. Komunikat Komisji, na który powołał się organ, nie jest dla wnioskodawcy źródłem prawa. Zdaniem Wnioskodawcy Komunikat Komisji stanowi wyłącznie soft law i nie może być bezpośrednim źródłem praw i obowiązków dla wnioskodawcy. Z tego względu ubiegając się o wsparcie wnioskodawca oparł się na przesłankach przewidzianych w art. 15gga ustawy o COVID-19, gdyż postanowienia tego artykułu są dla niego wiążącymi, ustawowymi kryteriami otrzymywania wsparcia. Dlatego też wnioskodawca spełnia kryteria o których mowa w art. 15gga ustawy o COVID-19 i dlatego powinny mu zostać przyznane.

Strona 1/14