Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Przewodniczący, Sędziowie Sędziowie, Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Sędzia WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca) Sędzia NSA Anna Moskała, Sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, , , Protokolant starszy sekretarz sądowy Paulina Białkowska po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 13 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi B. S. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. z dnia [...] lutego 2021 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w S. nr [...] z dnia [...]12.2020 r. w sprawie zmiany uchwały nr [...] Rady Miejskiej w S. z dnia [...].02.2020 r. w sprawie przyjęcia zasad udzielania dotacji celowej ze środków budżetu Miasta S., na zadania służące ograniczeniu niskiej emisji, polegającej na trwałej zmianie systemu ogrzewania opartego na paliwie stałym na nowe, ekologiczne źródło ciepła oddala skargę w całości.
Przedmiotem skargi jest Uchwała Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej we Wrocławiu (dalej: RIO, organ nadzoru) nr 15/2021 z dnia 11 lutego 2021r. (dalej: uchwała RIO, zaskarżona uchwała) w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w Szklarskiej Porębie nr XXXIV/376/20 z dnia 30 grudnia 2020r. (dalej: uchwała zmieniająca RM) w sprawie zmiany uchwały nr XXIV/259/2020 Rady Miejskiej w Szklarskiej Porębie z dnia 27 lutego 2020 r. w sprawie przyjęcia zasad udzielania dotacji celowej ze środków budżetu Miasta Szklarska Poręba na zadania służące ograniczeniu niskiej emisji, polegające na trwałej zmianie systemu ogrzewania opartego na paliwie stałym na nowe, ekologiczne źródło ciepła (dalej: uchwała główna RM).
Organ nadzoru zakwestionował legalność zapisu zawartego w § 1 uchwały zmieniającej RM, którym rozszerzono przewidziany w uchwale głównej RM katalog kosztów podlegających finansowaniu z dotacji celowej ze środków budżetu Miasta Szklarska Poręba, poprzez dopuszczenie finansowania z tych środków kosztów zakupu energii i paliwa do nowego systemu ogrzewania w okresie 5 lat od dnia uruchomienia nowej instalacji grzewczej.
W uzasadnieniu RIO odwołała się do treści art. 403 ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2020 r. poz. 1219, z późn. zm.) - dalej: p.o.ś., zgodnie z którym finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu wymienionym w tym przepisie podmiotom (niezaliczanym do sektora finansów publicznych) dotacji celowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji.
Z brzmienia tego przepisu wynika, zdaniem RIO, że przekazywane na jego podstawie dotacje celowe być przekazywane na finansowanie lub dofinansowanie wyłącznie kosztów inwestycji. Jakkolwiek pojęcie "kosztów inwestycji" nie zostało wprost zdefiniowane w ustawie p.o.ś., jednak przez dotację inwestycyjną, o której mowa w art. 403 ust. 4 p.o.ś., należy rozumieć wsparcie finansowe, które po stronie beneficjenta otrzymującego dotację w sposób bezpośredni doprowadzi do powstania rzeczy (dobra) stanowiącej środek trwały, bądź doprowadzi do ulepszenia istniejącego środka trwałego - w rozumieniu art. 3 pkt 15, 16 i 17 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r. poz. 217). Zasady ustalania "kosztów inwestycyjnych" związanych z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego określa art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości. Z przepisu tego wynika, że jest to ogół kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia środka trwałego. Przedstawiony sposób ustalania "kosztów inwestycyjnych" obowiązuje zarówno jednostkę samorządu terytorialnego jak i beneficjenta dotacji. Oznacza to, że koszty zakupu energii i paliwa do nowego systemu ogrzewania, które nie stanowią kosztów inwestycyjnych, nie mogą być finansowane lub dofinansowywane z dotacji, o której mowa w art. 403 ust. 4 p.o.ś.