Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Anna Siedlecka, Sędzia WSA Maciej Guziński, Jerzy Strzebinczyk (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi A.F. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] września 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę w całości.
Naczelnik Urzędu Celnego w W. decyzją z dnia[...]marca 2015 r. (nr [...]) wymierzył "A" karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry w wysokości 24.000 zł. Decyzję, zawierającą prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie wniesieniu odwołania, doręczono skarżącemu na wskazany w dokumentach adres siedziby firmy tj. J., ul. W. - w trybie art. 150 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, dalej także: O.p.) - w dniu 7 kwietnia 2015 r.
Od niniejszej decyzji skarżący wywiódł odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia. W uzasadnieniu podniósł, że o wydanej decyzji dowiedział się dopiero po zajęciu środków na posiadanych kontach. Nigdy bowiem nie otrzymał zaskarżonej decyzji, jak też awiza, świadczącego o próbie doręczenia przesyłki. Podniósł, że pod adresem doręczenia, wskazanym jako miejsce prowadzenia jego działalności zamieszkują jego rodzice, którzy przekazują mu wszystkie dowody złożenia kierowanych do niego przesyłek w punkcie oddawczymi. Jednakże w przypadku w/w decyzji również oni nie otrzymali zarówno przesyłki zawierającej decyzję jak i awiza świadczącego o jej pozostawieniu w urzędzie pocztowym.
Zaznaczył nadto, iż w sprawie nie może mieć również zastosowania przepis art. 148 § 1 1 i 2 pkt. 2 O.p. przewidujący możliwość doręczenia osobie fizycznej pisma w jej mieszkaniu lub miejscu pracy, bowiem doręczenia w miejscu pracy możliwe jest wyłącznie do rąk własnych bądź do rąk osoby upoważnionej do odbioru korespondencji przez pracodawcę.
Postanowieniem z dnia [...] września 2015 r. (nr [...]) Dyrektor Izby Celnej we W. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od w/w decyzji. W uzasadnieniu przywołał treść art. 145 § 1 i 2 i art. 148 § 1 O.p. i wskazał, że decyzja organu podatkowego I instancji została wysłana na adres siedziby firmy skarżącego, widniejący w dokumentach firmowych i urzędowych, a także na firmowej pieczątce. Zgodnie z informacją zawartą na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki decyzja została dostarczona pod wskazany adres w dniu 24 marca 2015 r. Z uwagi jednak na nieobecność adresata przesyłkę pozostawiono na okres 14 dni do dyspozycji adresata w UP J. 1, a zawiadomienie o tym umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej adresata. Zgodnie z adnotacją na ZPO z powodu niepodjęcia przesyłki w terminie 7 dni, awizowano ją powtórnie w dniu 1 kwietnia 2015 r. W dniu 9 kwietnia 2015 r. z powodu niepodjęcia przesyłki została zwrócona do nadawcy tj. do Naczelnika Urzędu Celnego w W..
Dalej przywołując treść art. 150 O.p. organ wskazał, że decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia[...] marca 2015 r. należy uznać za doręczoną skarżącemu w dniu 7 kwietnia 2015 r. (14 dni od awizowania przesyłki w dniu 24 marca 2015 r.). Skoro natomiast zgodnie z art. 223 § 2 pkt 1 O.p. odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, to uznać należy, że termin do złożenia odwołania upłynął z dniem 21 kwietnia 2015 r. Tymczasem skarżący wywiódł odwołanie dopiero w dniu [...] sierpnia 2015 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu.