Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Gurba, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca) sędzia WSA Radosław Teresiak, Protokolant starszy referent Cezary Ciwiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2019 r. sprawy ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 stycznia 2019 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.752.2018.1.JO w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz M. sp. z o.o. z siedzibą w M. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/15

M. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: spółka, wnioskodawca lub skarżąca) wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS lub organ) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania kosztów pośrednich i kosztów mediów związanych z korzystaniem z nieruchomości w okresie od dnia następującego po dniu wyznaczonym na opuszczenie lokalu do dnia rzeczywistego opuszczenia lokalu oraz udokumentowania tych czynności notą obciążeniową.

We wniosku przedstawiono stan faktyczny, z którego wynikało, że skarżąca prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie kompleksowego zarządzania centrami handlowymi obejmującą, między innymi, wynajem powierzchni handlowej w centrach M [...]. Centra M [...] skupiają zarówno duże jednostki handlowe, jak i galerie handlowe z 50-70 sklepami detalicznymi, punktami usługowymi i gastronomicznymi, obejmującymi szeroką gamę produktów.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą spółka zawarła szereg umów ze swoimi klientami na świadczenie usług, głównie w zakresie wynajmu powierzchni użytkowej oraz zapewnienia właściwej obsługi wy najmowanej powierzchni. Usługi realizowane przez spółkę na rzecz najemców na podstawie zawartych umów najmu dokumentowane są przez spółkę fakturami VAT obejmującymi zarówno czynsz najmu powierzchni oraz tzw. czynsz dodatkowy.

Na wartość czynszu dodatkowego składają się: 1) koszty zapewnienia właściwej i niezbędnej obsługi centrum handlowego jako całości (dalej: koszty pośrednie), które kalkulowane są w odniesieniu do każdego najemcy w oparciu o proporcję powierzchniową zajmowanego lokalu do powierzchni całego centrum handlowego oraz 2) koszty mediów dostarczanych przez spółkę na rzecz danego najemcy (dalej: koszty mediów), przy czym wysokość obciążenia kosztami mediów następuje na podstawie faktycznego ich zużycia przez danego najemcę, na podstawie zainstalowanych podliczników. Koszty mediów obejmują w szczególności: energię elektryczną, wodę i ścieki, energię cieplną.

Koszty mediów oraz koszty pośrednie stanowią odrębne od czynszu najmu pozycje na fakturze wystawianej na rzecz najemców.

Z opisu stanu faktycznego wynikało, że powodem wyodrębnienia kosztów pośrednich są powierzchnie wspólne, czyli takie części centrum handlowego, które wykorzystywane są przez wszystkich odwiedzających. Powierzchnie te nie mogą być przypisane na zasadzie wyłączności do konkretnych lokali (np. parkingi, ciągi komunikacyjne, przestrzeń rekreacyjna, łazienki, itp.).

Spółka, jako zarządzający centrami handlowymi, ponosi szereg kosztów związanych z funkcjonowaniem i utrzymywaniem powierzchni wspólnych. Są to zarówno koszty związane z samym faktem istnienia powierzchni wspólnych (jak np. podatek od nieruchomości), jak i z ich utrzymaniem (koszt ochrony, sprzątania, napraw, ochrony, dozoru technicznego, itp.). Powierzchnie wspólne dopełniają lokale handlowe wynajmowane przez spółkę; służą przy tym przede wszystkim zorganizowaniu komfortowych i wygodnych warunków do zrobienia zakupów, co z kolei przekłada się na wyniki finansowe osiągane przez najemców lokali spółki. Ze względu na charakter powierzchni wspólnych nie jest możliwe, aby najemcy wynajmowali precyzyjnie wytyczony obszar powierzchni wspólnych (tak jak ma to miejsce w przypadku lokali handlowych). Natura powierzchni wspólnych powoduje, że dostęp do nich powinni mieć wszyscy goście centrum handlowego, niezależnie od tego, który z lokali handlowych odwiedzają i w którym zrobią zakupy. Z tego względu wszyscy najemcy zobowiązali się solidarnie płacić koszty pośrednie (ustalane przez spółkę proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni handlowej) w celu utrzymania powierzchni wspólnych zgodnie z wymaganym dla centrum handlowego standardem.

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej