Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Pinkowski (spr.), Sędzia WSA Joanna Tarno, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2007 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia ... stycznia 2007 r. nr ... w przedmiocie określenia wysokości straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia ... listopada 2006 r. nr..., 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1700 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Zaskarżoną decyzją z dnia ... stycznia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. (DIS), po rozpatrzeniu odwołania następcy prawnego spółki I., tj. firmy P. sp. z o.o., dalej zwanej Spółką, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia ... listopada 2006 r., na mocy której organ ten określił Spółce wysokość straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r.
Z ustaleń organu I instancji wynika, iż Spółka, wykazując w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2004 r. stratę w wysokości 59.207,61 zł, zawyżyła koszty uzyskania przychodu przez uwzględnieniem w nich kwoty 8.807,70 zł, zapłaconej tytułem podatku od nieruchomości. Tymczasem w 2004 r. Spółka prowadziła na przedmiotowej nieruchomości (od której podatek ten został uiszczony) inwestycję (budowa hipermarketu), a z jej wyjaśnień wynika, iż inwestycja ta została w 2005 r. sprzedana. W tych warunkach organ I instancji uznał, że w sytuacji, gdy Spółka w 2004 r. prowadziła inwestycję polegającą na budowie centrum handlowego, a nie prowadziła w tym okresie żadnej operacyjnej działalności przychodowej, wydatki związane z podatkiem od nieruchomości winny w całości zostać zaliczone do nakładów inwestycyjnych. Organ podatkowy stwierdził również, że wydatki poniesione z tego tytułu w trakcie realizacji budowy zwiększają koszty rozpoczętej inwestycji jako koszty pośrednie budowy mające wpływ na zwiększenie jej wartości.
Spółka odwołała się od decyzji organu I Instancji, wnosząc o uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z podatkiem od nieruchomości. Zdaniem Spółki, wydatki poniesione z tego tytułu stanowią racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i winny stanowić koszt uzyskania przychodów działalności gospodarczej w dacie ich poniesienia. Spółka podniosła, iż w przedmiotowej sprawie podatek od nieruchomości jest wydatkiem, który musi ona ponosić bez względu na to, czy rozpoczęła na tym gruncie inwestycję, czy też nie. Zdaniem Spółki, grunt i budynek stanowią odrębne środki trwałe, a podatek od nieruchomości naliczony od gruntu nie powinien zwiększać wartości początkowej budynku. Przy dokonywaniu kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów powinno się brać pod uwagę przeznaczenie wydatku, jego celowość i zasadność dla funkcjonowania jednostki oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodów. W ocenie Spółki, wydatki z tytułu podatku od nieruchomości należy klasyfikować jako wydatki pośrednie, ponieważ ich charakter nie znajduje odzwierciedlenia w danym przychodzie. Dotyczą one całokształtu działalności jednostki i są ponoszone w celu zachowania źródła przychodów. Brak możliwości powiązania tych wydatków z bezpośrednimi przychodami powoduje konieczność zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały faktycznie poniesione.