Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 listopada 2020 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W., decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r., po rozpatrzeniu odwołania W. S. ("Skarżący", "Podatnik" lub "Strona") od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] sierpnia 2018 r., określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2010 r. w kwocie 60 197 zł, utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji Dyrektora wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. wszczął wobec Skarżącego kontrolę podatkową w zakresie rzetelności i prawidłowości rozliczeń w podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2010 r. do grudnia 2013 r. oraz rzetelności i prawidłowości rozliczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2010 - 2013. W związku ze stwierdzonymi w trakcie kontroli podatkowej nieprawidłowościami, postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2016 r., wszczął wobec Skarżącego postępowanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. Natomiast w wyniku przeprowadzonego postępowania, decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r., określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w kwocie 60 197 zł. Od powyższej decyzji Skarżący złożył odwołanie. Wskutek rozpatrzenia odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w W., decyzją z dnia [...] września 2016 r., utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji. Rozstrzygnięcie Dyrektora Izby Skarbowej w W. zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., który wyrokiem z dnia 5 października 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3389/16, uchylił decyzję Dyrektora z dnia [...] września 2016 r.

Wskutek ponownego rozpatrzenia odwołania, a także mając na względzie uwagi poczynione w ww. wyroku WSA, decyzją z dnia [...] marca 2018 r. uchylono w całości decyzję Naczelnika i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w S., po ponownie przeprowadzonym postępowaniu, ww. decyzją z dnia [...] sierpnia 2018 r., określił Skarżącemu wysokość zobowiązania w kwocie 60 197 zł. Na podstawie zebranego materiału dowodowego Organ I instancji ustalił, że w 2010 r. Strona, prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą U., zawyżyła koszty uzyskania przychodów poprzez ujęcie fikcyjnych faktur wystawionych przez P. Sp. z o.o. na łączną kwotę 175 500 zł (faktury z dnia 1 grudnia 2010 r. nr 1/12/2010/C, z dnia 8 grudnia 2010 r. nr 6/12/2010/C, z dnia 15 grudnia 2010 r. nr 10/12/2010/C, z dnia 17 grudnia 2001 r. nr 12/12/2010/C i z dnia 22 grudnia 2010 r. nr 15/12/2010/C). Jak stwierdził Organ I instancji, faktury wystawione przez ww. podmiot nie odzwierciedlały faktycznie dokonanych czynności, co skutkowało brakiem podstaw do zaliczenia udokumentowanych w nich wydatków do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej przez Stronę działalności gospodarczej. Ponadto ustalono, że Strona zawyżyła koszty uzyskania przychodów poprzez zaewidencjonowanie faktur VAT wystawionych przez Skarżącego jako rolnika zryczałtowanego na rzecz Skarżącego prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą w łącznej kwocie 72 290, 94 zł (faktury z dnia 10 października 2010 r. nr VAT RR Nr 1/2010 i z dnia 17 października 2010 r. nr 2/2010, z dnia 24 października 2010 r. nr 3/2010, z dnia 2 listopada 2010 r. nr 4/2010, z dnia 24 grudnia 2010 nr 44/2010/P, z dnia 1 grudnia 2010 r., nr VAR RR Nr 2). W uzasadnieniu decyzji Organ I instancji wskazał, że skoro choinki pochodziły z własnych upraw (nasadzeń), to na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej też "ustawa" lub "u.p.d.o.f."), do przychodów uzyskanych z wytworzenia produktów roślinnych do jakich można zaliczyć uprawę choinek, nie znajdują zastosowania przepisy ustawy. Ponadto nie stanowią podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z uzyskaniem przychodu, który nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a więc m.in. wydatki związane z uzyskaniem przychodu z prowadzonej działalności rolniczej.

Strona 1/9