Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Asesor WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi S. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

1. Z akt sprawy wynikało, że S. H. (Skarżący w przedmiotowej sprawie) pismem z dnia 21 sierpnia 2007 r. wystąpił z prośbą o umorzenie zaległości w podatku od towarów i usług ustalonej w wyniku kontroli przeprowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w W., a wynikającej z protokołu kontroli z dnia 28 stycznia 1997 r. W dniu 1 października 2007 r. Skarżący skonkretyzował zakres żądania, wskazując kwotę zaległości objętą wnioskiem o umorzenie tj. 109.652,53 zł wraz z odsetkami za zwłokę. W uzasadnieniu wniosku o umorzenie zaległości Skarżący przedstawił okoliczności powstania zaległości podatkowych z których to wynikało, iż w 1995 r. zarejestrował działalność gospodarczą pod firmą "A.". Po dwóch tygodniach wspólnik Skarżącego zmarł, a Skarżący nie dokonał likwidacji działalności, nie zdając sobie sprawy z konsekwencji, jakie wiązały się z zaniechaniem formalnego zamknięcia prowadzenia działalności gospodarczej. Po roku Prokuratura Rejonowa w B. przedstawiła Skarżącemu zarzut prowadzenia działalności, która zajmowała się organizowaniem nielegalnego przewozu towarów przez granicę polsko - białoruską. W trakcie postępowania karnego ustalono, iż osoby trzecie prowadziły nielegalną działalność, posługując się sfałszowanymi dokumentami firmy "A.", o czym Skarżący nie wiedział. Prokuratura Rejonowa w B. umorzyła w 1996 r. śledztwo, z uwagi na nie wykrycie sprawców. Następnie sprawę Skarżącego przejął Urząd kontroli Skarbowej w W., który w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdził naruszenie przepisów prawa podatkowego i ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku VAT oraz dodatkowe zobowiązanie podatkowe. W 1998 r. Urząd kontroli Skarbowej oskarżył Skarżącego o narażenie Skarbu Państwa na uszczuplenie należności podatkowych w łącznej wysokości 85.421,70 zł. Sąd Rejonowy dla W., do którego wpłynął ww. akt oskarżenia, oczyścił Skarżącego z zarzutów, uznając jedynie winnym za nie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz nie składanie deklaracji podatkowych w podatku VAT.

2. W ocenie Skarżącego w przedmiotowej sprawie występuje zarówno interes publiczny, jak i ważny interes podatnika uzasadniający umorzenie zaległości podatkowych. Skarżący powołał się na ciężką sytuację zdrowotną i finansową oraz fakt, że od 1999 r. ZUS dokonuje potrąceń na poczet przedmiotowych zaległości ze świadczenia rentowego.

3. Decyzją z dnia [...] października 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. odmówił Skarżącemu umorzenia kwoty 109.652,53 zł zaległości w podatku od towarów i usług za okres VI-XII 1995 r., I-III, XII 1996 r., w tym: - kwoty 84.025,99 zł należnego podatku VAT, - kwoty 25.626,54 zł dodatkowego zobowiązania w podatku VAT, wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej kwocie 370.793,- zł od ww. zaległości, naliczonymi na dzień złożenia wniosku tj. 21 sierpnia 2007 r. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji powołując się na uznaniowy charakter rozstrzygnięć w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych wskazał, iż mimo trudnej sytuacji podatnika umorzenie zaległości podatkowych jest wykluczone. W obszernym uzasadnieniu decyzji organ podniósł m.in. iż wbrew twierdzeniom Skarżącego okoliczności powstania zaległości nie były niezależne od sposobu postępowania strony.

Strona 1/5