Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Baran, Sędziowie sędzia WSA Piotr Przybysz (sprawozdawca), asesor WSA Agnieszka Sułkowska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...], 2) uchyla postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], oraz poprzedzające je postanowienie Burmistrza K. z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz O. S.A. z siedzibą w W. kwotę 597 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. (dalej: NUS, organ I instancji, organ egzekucyjny) prowadził postępowanie egzekucyjne wobec O. S.A. z siedzibą w W. (dalej: Skarżąca, Strona, Spółka) na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] 5 grudnia 2014 r. wystawionego przez Burmistrza K. (dalej: wierzyciel), którym wierzyciel objął należności z tytułu podatku od nieruchomości za okres od stycznia do grudnia 2009 r. w łącznej kwocie 22.468,00 zł należności głównej. Podstawą egzekwowanego obowiązku była decyzja wierzyciela z [...] grudnia 2014 r., określająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 rok.
Organ egzekucyjny zawiadomieniem z 17 grudnia 2014 r. dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego w [...] S.A. Zawiadomienie doręczono dłużnikowi zajętej wierzytelności i Spółce wraz z tytułem wykonawczym 18 grudnia 2014 r.
Skarżąca złożyła zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 33 § 1 pkt 1, 2, 6 i 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2016 r. poz. 599, ze zm., dalej u.p.e.a.). Strona wskazała, że egzekucja została podjęta w zakresie nieistniejącego obowiązku, gdyż organ nie doręczył Spółce decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego na 2009 r. Brak doręczenia decyzji wierzyciela oraz nie nadanie jej rygoru natychmiastowej wykonalności powodował, że obowiązek wynikający z tytułu wykonawczego nie był wymagalny. Zdaniem Strony w sytuacji, w której nie doręczono, ani nie nadano decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, egzekucja ustalonej w decyzji należności była niedopuszczalna. Skarżąca podniosła, że egzekucja została podjęta na podstawie tytułu wykonawczego, który nie spełniał wymagań określonych w art. 27 u.p.e.a. Spółka wniosła o umorzenie postępowania egzekucyjnego oraz o uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych.
Postanowieniem z [...] marca 2015 r. wierzyciel uznał zarzuty za nieuzasadnione.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. (dalej: SKO), po rozpatrzeniu zażalenia Strony, postanowieniem z [...] maja 2015 r. uchyliło zaskarżone postanowienie i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, postanowieniem z [...] lipca 2015 r., wierzyciel uznał zarzuty za niedopuszczalne. Na postanowienie Spółka wniosła zażalenie. Następnie SKO postanowieniem z [...] września 2015 r., uchyliło zaskarżone postanowienie i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Rozpoznając po raz kolejny sprawę, postanowieniem z [...] listopada 2015 r. wierzyciel uznał zgłoszone przez Stronę zarzuty za bezpodstawne.
SKO, po rozpatrzeniu zażalenia Skarżącej, postanowieniem z [...] stycznia 2017 r. utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji.
W uzasadnieniu SKO wskazało, że egzekwowany obowiązek zapłaty podatku należnego za rok 2009 istniał i był wymagalny, przy czym dotyczył kwoty określonej w decyzji organu podatkowego, a nie w deklaracji złożonej przez podatnika. Organ odwoławczy wyjaśnił, że decyzja określająca zobowiązanie w podatku od nieruchomości była natychmiast wykonalna od dnia wydania postanowienia nadającego jej rygor natychmiastowej wykonalności. W ocenie SKO zarzut nieistnienia obowiązku może być podniesiony jedynie wówczas, gdy nieistnienie tego obowiązku jest następstwem okoliczności mających miejsce po wystawieniu tytułu wykonawczego, natomiast w sprawie sytuacja taka nie miała miejsca. Zdaniem SKO, nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut z art. 33 § 1 pkt 10 u.p.e.a.