Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Sędziowie sędzia WSA Hanna Filipczyk, sędzia WSA Anna Zaorska (sprawozdawca), Protokolant referent Katarzyna Dorota Wielgosz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2022 r. sprawy ze skargi N.T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności osoby trzeciej wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2014 r. oddala skargę
1.1. Zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: "DIAS") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. (dalej: "NUS") z [...] grudnia 2019 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności osoby trzeciej wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2014 r.
1.2. Jak wynika z akt sprawy, po przeprowadzeniu postępowania, NUS decyzją z [...] grudnia 2019 r. orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej N. T. (dalej: "Skarżący") wraz z A. sp. z o. o. (dalej: "Spółka") za zaległości Spółki w podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2014 r. w łącznej kwocie 252.234,26 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w łącznej kwocie 104.837 zł liczonymi na dzień wydania decyzji i kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 0,00 zł.
1.3. Od powyższej decyzji Skarżący złożył odwołanie, zarzucając naruszenie zarówno przepisów postępowania jak i przepisów prawa materialnego.
Dodatkowo, wniósł o uzupełnienie dowodów i materiałów w sprawie, poprzez dołączenie do akt sprawy materiału dowodowego w postaci akt postępowań zakończonych decyzjami wydanymi odnośnie do kontrahentów Spółki oraz przesłuchanie strony i świadków na okoliczność braku podstaw do orzeczenia o odpowiedzialności Skarżącego oraz wadliwości decyzji wymiarowej wydanej w stosunku do Spółki.
1.4. Utrzymując w mocy decyzję NUS, DIAS w pierwszej kolejności odniósł się do możliwości orzekania za okresy objęte decyzją, z uwagi na terminy przedawnienia. Wskazał, że w odniesieniu do zobowiązań podatkowych Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2014 r. termin przedawnienia został przerwany w związku z wystąpieniem okoliczności wskazanej w art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej: "O.p."), tj. wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony.
DIAS wskazał, że w stosunku do ww. zobowiązań podatkowych organ egzekucyjny zawiadomieniem z dnia 23 marca 2016 r. dokonał zajęcia zabezpieczającego wierzytelności z rachunku bankowego w Banku S. w T. S.A. Pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. Bank potwierdził otrzymanie przedmiotowego zajęcia oraz wskazał, że na rachunku brak jest środków.
W związku z wydaniem przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. decyzji z dnia [...] grudnia 2016 r. (doręczonej w dniu 21 lipca 2017 r.), w dniu [...] września 2017 r. wystawiono m.in. tytuły wykonawcze nr [...] oraz [...]obejmujące zaległości w podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2014 r.
Pismem z dnia 12 września 2017 r., zawiadomiono Bank S. w T. S.A. o przekształceniu zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne.
Zawiadomienie o przekształceniu zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne wraz z odpisami tytułów wykonawczych doręczono Spółce w dniu 4 października 2017 r. (w trybie art. 44 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego).
Z dniem wystawienia tytułów wykonawczych, zajęcie zabezpieczające prawa majątkowe stanowiące wierzytelność pieniężną z rachunku bankowego Spółki w Banku S. w T. S.A. przekształciło się w zajęcie egzekucyjne (art. 154 § 4 pkt 1 i § 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji) i powstały skutki związane z zastosowaniem środka egzekucyjnego w rozumieniu art. 70 § 4 O.p.