Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2009 r. sprawy ze skargi "A." sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz "A." sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 54.935 zł (słownie: pięćdziesiąt cztery tysiące dziewięćset trzydzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 22 lipca 2008 r. Skarżąca - A. sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. o stwierdzenie i zwrot nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych zapłaconego w związku z umowami pożyczek zawartymi z "A." S.A. z siedzibą w B..
Skarżąca poinformowała, że w dniu 20 kwietnia 2007 r. zawarła umowę pożyczki w wysokości 325.000.000 zł ze spółką belgijską. W dniu 4 maja 2007 r. zawarto kolejną umowę pożyczki pomiędzy tymi samymi stronami w wysokości 550.000.000 zł. Wskazała, że spółka belgijska nie posiada siedziby ani zarządu na terytorium Polski. Prowadzi ona działalność gospodarczą w zakresie kredytowania i udzielania pożyczek. Taką działalność prowadziła także w momencie udzielania pożyczek Skarżącej. W momencie ich udzielenia spółka belgijska była mniejszościowym udziałowcem Skarżącej, posiadając akcje o łącznej wartości 500 zł.
W ocenie Skarżącej pobrany w związku z ww. umowami podatek od czynności cywilnoprawnych został pobrany nienależnie i stanowi nadpłatę. W świetle art. 9 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450, ze zm., dalej: p.c.c.) pożyczka udzielona na rzecz Skarżącej przez podmiot zagraniczny prowadzący działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych. Na możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku nie ma wpływu okoliczność, że pożyczkodawca posiada udziały w kapitale Skarżącej. W treści ww. przepisu p.c.c. nie zawarto ograniczenia, iż z zakresu zwolnienia wyłączone są pewne rodzaje pożyczek, udzielone przez podmioty powiązane kapitałowo z pożyczkobiorcą. Art. 9 pkt 10 lit. a p.c.c. odnosi się ogólnie do pożyczek i powinien mieć zastosowanie do wszystkich pożyczek spełniających określone w nim warunki.
Wykładnia powyższego przepisu wskazuje, że zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych są wszystkie pożyczki niezależnie od ewentualnych powiązań kapitałowych pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą. Zdaniem Skarżącej brak jest podstaw do wyłączenia z zakresu regulacji art. 9 pkt 10 lit. a p.c.c. części pożyczek, które zostały udzielone przez udziałowców.
Skarżąca wskazała także, że art. 4 ust. 1 Dyrektywy Rady z dnia 17 lipca 1969 r. nr 69/335/EWG w sprawie podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (dalej: Dyrektywa 69/335) zawiera katalog operacji, które mogą podlegać podatkowi kapitałowemu w Państwach Członkowskich. Pożyczka od udziałowca nie została wymieniona w katalogu dozwolonych przedmiotów opodatkowania.
Przystępując do Unii Europejskiej Polska zdecydowała się na rezygnację z poboru podatku z tytułu pożyczki udzielonej przez udziałowca. W praktyce nastąpiło to poprzez wprowadzenie do p.c.c. art. 9 pkt 10 lit. h, który przewidywał zwolnienie od podatku pożyczek udzielonych spółce przez jej udziałowca. Od dnia 1 stycznia 2007 r. weszła w życie kolejna nowelizacja p.c.c., w wyniku której pożyczki udzielane przez udziałowca są dla celów podatkowych ponownie traktowane jako zwiększenie kapitału spółki i odpowiednio opodatkowane.