Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jakub Pinkowski, asesor WSA Artur Kot (spr.), asesor WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Konrad Aromiński, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 29 maja 2006 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oddala skargę
I. Zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2005 r., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 26 ust. 2 i ust. 4 w związku z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku R. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] września 2005 r., odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. z [...] października 2002 r.
Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy wyjaśnił, że R. S. złożył po upływie przewidzianego terminu wniosek o stwierdzenie nieważności wskazanej wyżej, ostatecznej decyzji w sprawie określenia skarżącemu wartości niezaewidencjonowanego przychodu ze sprzedaży towarów za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2000 r. oraz ustalającej wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów niezaewidencjonowanych za te miesiące w kwocie 303.418,80 zł. Ostateczna decyzja, której stwierdzenia nieważności żąda skarżący, została prawidłowo doręczona jego pełnomocnikowi 25 października 2002 r.
Wniosek inicjujący postępowanie został natomiast zawarty w piśmie z [...] lipca 2005 r., które zostało tego samego dnia złożone w Izbie Skarbowej w Z.. Pismo to zostało przekazane według właściwości Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej - powoływanemu dalej jako "GIKS", a następnie uzupełnione pismami z 26 i 29 sierpnia 2005 r.
Z akt sprawy wynika, że powodem stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji jest według pełnomocnika skarżącego wydanie jej bez ważnego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli skarbowej. Upoważnienie z 30 sierpnia 2000 r. obowiązywało do 30 listopada 2000 r. Kolejne przedłużenie terminu ważności upoważnienia, które wygasło zdaniem skarżącego z dniem 30 listopada 2000 r., nastąpiło pismem z 21 grudnia 2000 r. Inspektor kontroli skarbowej postanowił zatem przedłużyć coś, czego już nie było. Pełnomocnik skarżącego przedstawił nadto swoje zastrzeżenia dotyczące okoliczności towarzyszących wszczęciu kontroli skarbowej oraz co do materiału dowodowego zebranego w trakcie postępowania kontrolnego. Jako podstawę prawną wniosku pełnomocnik skarżącego wskazał art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.
W ocenie organu odwoławczego, skoro wniosek o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji został złożony przez skarżącego po upływie roku od dnia jej doręczenia, to należało odmówić wszczęcia postępowania w sprawie, na podstawie art. 249 § 1 Ordynacji podatkowej - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r. Zgodnie bowiem z art. 24 § 1 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387) - powoływanej dalej jako "ustawa zmieniająca", żądania uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji, która stała się decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie tej ustawy, tj. do dnia 31 grudnia 2002 r., podlegają rozpatrzeniu w trybie, na zasadach i w terminach określonych w przepisach Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r.