Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski, sędzia WSA Artur Kuś, Protokolant referent stażysta Grażyna Dmitruk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi P.I. T. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...]października 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz P. I.T. z siedzibą w W. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
1. P. (zwanej dalej: "Skarżącą") złożyła 8 lipca 2016r. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług (zwany dalej: "VAT") w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabywanymi usługami noclegowymi, które przeznacza do odsprzedaży. We wniosku przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe:
Skarżącą będąca czynnym podatnikiem VAT zamierza w przyszłości nabyć we własnym imieniu i na własny rachunek usługi noclegowe (hotelowe), świadczone na terytorium Polski, które następnie odsprzeda za odpłatnością na rzecz innych podmiotów. Usługi noclegowe mające być przedmiotem zakupu i odsprzedaży mieszczą się w grupowaniu 55 PKWiU 2008. W związku z zakupem ww. usług Skarżąca będzie otrzymywała od ich sprzedawców, będących zarejestrowanymi podatnikami VAT, faktury z wykazanym VAT. Skarżąca na ww. fakturach figuruje jako nabywca. Następnie Skarżąca będzie wystawiała na rzecz podmiotów trzecich faktury dokumentujące odsprzedaż ww. usług noclegowych (tzw. refaktury), wykazując na nich VAT skalkulowany według właściwej stawki VAT.
Skarżąca w związku z tym zapytała: czy w odniesieniu do usług noclegowych na potrzeby ich późniejszej odsprzedaży będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego?
Skarżąca udzieliła twierdzącej odpowiedzi na ww. pytanie i wskazała, że skoro spełniała warunki określone w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016r., poz. 710 ze zm., zwana dalej: "u.p.t.u."), mimo uchylenia tego przepisu jest uprawniona do dokonywania odliczeń VAT na jego podstawie, ponieważ art. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugie ustawy z 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320, zwana dalej: "ustawą nowelizującą") narusza prawo wspólnotowe - art. 176 dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r. ze zm., zwana dalej: "Dyrektywą 112"). Uchylenie art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.p.t.u. spowodowało rozszerzenie katalogu przypadków niedopuszczalności obniżenia VAT należnego o naliczony, w stosunku do stanu prawnego, istniejącego w chwili związania Rzeczypospolitej Polskiej prawem wspólnotowym. Na mocy ww. przepisu prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupu usług noclegowych przysługiwało wszystkim podatnikom, którzy świadcząc usługi turystyki inne niż określone w art. 119 u.p.t.u. kupili usługi noclegowe. Usługi hotelarskie świadczone bez usług dodatkowych związanych z organizacją czasu wypoczynku są ponadto usługami turystyki, w rozumieniu art. 88 ust. 1 pkt. 4 lit. a u.p.t.u.
2. Minister Rozwoju i Finansów (zwany dalej: "MRF) w interpretacji indywidualnej z 18 października 2016r. uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe.