Sprawa ze skargi na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Honorata Łopianowska, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent Magdalena Frąckiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2019 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Skarżący K.M. (dalej jako "Strona") prowadził w 2012 roku pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą B., której przedmiot obejmował wywóz i gospodarowanie odpadami oraz pośrednictwo finansowe. Ponadto prowadził działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej "F." s.c., w której jako wspólnik posiadał 50,00% udziałów.

W zeznaniu rocznym PIT-36L za 2012 r. Skarżący wykazał stratę z działalności gospodarczej, natomiast z udziału w spółce wykazał wynikający z akt przychód, koszty uzyskania przychodów i stratę.

[...] Urząd Celno-Skarbowy w W. wydał wynik kontroli z dnia [...] maja 2018 r. w zakresie rzetelności podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r.

Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. działając jako organ I instancji (w tym zakresie dalej zwany: "organ I instancji" lub "Naczelnik"), stwierdził przekształcenie ww. kontroli celno-skarbowej w postępowanie podatkowe.

Decyzją z dnia [...] października 2018 r., organ określił zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w wysokości 60.867,00 zł. Jego zdaniem, faktury VAT, na których jako wystawca widnieje firma P. Sp. z o.o. (dalej P.) oraz firma B. Sp. z o.o., (dalej B.), ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (wykonania usług transportu kontenerowego). Ujęcie tych faktur przez Stronę w kosztach prowadzonej samodzielnie pozarolniczej działalności gospodarczej nie znajduje uzasadnienia i stanowi naruszenie art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.

Skarżący w odwołaniu z dnia 7 listopada 2018 r. zarzucił naruszenie:

1. zasad prowadzenia postępowania, tj.: art. 121. art. 122, art. 187, art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2018r., poz. 800 ze zm. dalej zwana: "O.p."), poprzez niezebranie wszystkich istotnych dowodów oraz niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych (mimo dużej ogólności w zeznaniach świadków) istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy;

2. prawa materialnego, poprzez nie zastosowanie art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 20I0r. Nr 51 poz. 307 ze zm. dalej zwana: "u.p.d.o.f."), mimo, iż zakwestionowane faktury dokumentowały czynności dokonane i koszty przez niedokumentowane winny być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Naczelnik [...] Urzędu Celno - Skarbowego zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2018 r., na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 1 pkt 1a O.p., art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 2, art. 30c i art. 45 u.p.d.o.f., utrzymał w mocy decyzję wydaną w pierwszej instancji. Za istotę sporu uznał zakwalifikowanie do kosztów uzyskania przychodów kontrolowanego okresu zaewidencjonowanych faktur VAT wykazanych w ww. decyzji:

1) na stronach 3,4 - wystawionych przez P. na łączną kwotę netto 210.000,00 zł, tytułem usług transportu kontenerowego (tom I, karty 53-66),

Strona 1/7