Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego prezesa zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2014 r. do marca 2015 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Owsiak (sprawozdawca), Sędziowie asesor WSA Konrad Aromiński, sędzia WSA Włodzimierz Gurba, Protokolant sekretarz sądowy Cezary Ciwiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2021 r. sprawy ze skargi K.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego prezesa zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2014 r. do marca 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/15

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja z dnia [...] grudnia 2020 r. Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: DIAS/organ odwoławczy) utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. (dalej: NUS/organ pierwszej instancji) z dnia [...] lipca 2020 r. wydaną wobec K. K. (dalej: Skarżący/Strona) w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego prezesa zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2014 r. do marca 2015 r.

1.2. Jak wynika z akt sprawy postanowieniem z dnia [...] grudnia 2019 r. doręczonym w trybie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej: O.p.), NUS wszczął postępowanie podatkowe w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej Skarżącego byłego członka zarządu P. sp. z o. o. (dalej: Spółka) solidarnie ze Spółką oraz z U. C., za zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2014 r., styczeń - marzec 2015 r., odsetki za zwłokę oraz koszty postępowania egzekucyjnego.

Decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. NUS orzekł o odpowiedzialności podatkowej Skarżącego, solidarnie ze Spółką oraz z U. C., za zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2014 r., styczeń - marzec 2015 r. w łącznej wysokości 324.096,00 zł, odsetki za zwłokę w łącznej wysokości 138.268,00 zł oraz koszty postępowania egzekucyjnego w kwocie 142,04 zł.

1.3. W odwołaniu od decyzji Skarżący zarzucił NUS naruszenie następujących przepisów:

1) art. 107 § 1 w zw. z art. 116 § 1 O.p. poprzez błędne ich zastosowanie i orzeczenie o odpowiedzialności Skarżącego jako członka zarządu Spółki;

2) art. 116 § 1 pkt 1) lit. a) i b) O.p. poprzez bezzasadne przyjęcie, iż nie zaistniały, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy, przesłanki egzoneracyjne wymienione w przytoczonym wyżej przepisie;

3) art. 121 § 1 i art. 122 O.p. poprzez prowadzenie postępowania w sposób podważający zaufanie do organu pierwszej instancji, mającego wyłącznie na celu osiągnięcie a priori założonego celu i wydanie decyzji o odpowiedzialności podatkowej Strony, niezależnie od okoliczności faktycznych sprawy;

4) art. 121 § 1 w zw. z art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 188, art. 191 O.p. poprzez uznanie, że materiał dowodowy został w całości zebrany oraz oceniony w sposób prawidłowy w granicach swobodnej oceny dowodów, podczas gdy ocena sprawy nastąpiła z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów;

5) art. 191 O.p. poprzez rozstrzygnięcie sprawy w sposób wykraczający poza swobodną ocenę dowodów, poprzez wprowadzenie niepoprawnych wniosków na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, co spowodowało, że w postępowaniu zakończonym decyzją zasada swobodnej oceny dowodów przekształciła się w ocenę dowolną;

6) art. 121 O.p. w związku z prowadzeniem przez organ podatkowy postępowania w sposób niebudzący zaufania do organów podatkowych;

7) art. 122 O.p. w związku z niewyjaśnieniem przez organy podatkowe stanu faktycznego sprawy i pominięcie okoliczności korzystnych dla Strony;

Strona 1/15