Zdaniem Dyrektora IAS, podobne niezasadny jest wniosek o przesłuchanie J. N., którego udział w procederze obrotu "pustymi" fakturami i dostarczania ich do I. S., został wystarczająco udowodniony.
W zakresie wniosków o przeprowadzenie dowodów z zeznań wskazanych świadków w postaci K. K., J. W. i T. B. na okoliczność funkcjonowania stacji paliw w C. oraz świadka S. P. na okoliczność nieścisłości zeznań zakresie kwitowania nabywanego przez niego paliwa na stacji G., stwierdzono, że wnioski te są bezzasadne, z uwagi na fakt, że Skarżący nie wskazał, jaki jest związek wymienionych osób z przedmiotem postępowania. Nadto okoliczność funkcjonowania stacji w C. jest już ustalona. J. B. (zatrudniony przez I. S.) był już przesłuchany w ramach prowadzonego postępowania na okoliczność wnioskowaną przez Skarżącego. Z kolei S. P. nie był przesłuchiwany w ramach postępowania za kolejne okresy rozliczeniowe 2013r., wobec czego, co oczywiste, nie może być przesłuchany ponownie. Zgromadzone w aktach sprawy zeznania odnośnie kwitowania paliwa I. S., J. B. i Skarżącego potwierdzają, że dokumenty WZ nie były stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, wydawane paliwo miało być odnotowywane w zeszycie. Odmiennie odbiór paliwa opisał jedynie L. T.. co czyni jego zeznania niewiarygodnymi.
W ocenie organu odwoławczego przesłuchanie pracowników ochotniczej straży pożarnej, pełniących służbę w 2012r. na okoliczność ilości nabywanych paliw przez Ochotniczą Straż Pożarną na stacji w C. w celu wykazania posiadania towaru w postaci oleju napędowego, który sprzedawał I. S. swoim odbiorcom jest również nieuzasadnione. Fakt obsługi klientów detalicznych przez stacją nie jest kwestionowany, jednocześnie trudno przy tym oczekiwać, by strażacy potrafili powiedzieć o działalności stacji i relacjach Skarżącego z I. S. więcej, niż sami zainteresowani czy ich pracownicy, z samego tylko faktu posiadania w pobliżu swojej remizy, a Skarżący swojego stanowiska nie poparł żadną dodatkową argumentacją.
Za niezasadny uznano również wniosek dotyczący przeprowadzenia dowodu z porównania przebiegów, jakie były dokonywane przez pojazdy Skarżącego w porównaniu do ilości nabytego paliwa w 2013r., gdyż przedmiotem tego dowodu nie są okoliczności mające znaczenie dla sprawy. DIAS argumentował, że nie negowano, że Skarżący nabywał olej napędowy i dysponował nim na potrzeby własnej działalności, lecz kwestionowano okoliczność, że Skarżący nabył paliwa od podmiotu, który widnieje jako wystawca spornych faktur VAT.
Jako niezasadne organ odwoławczy uznał też zawezwanie spółki G. LCC, do przekazania organowi, w celu przeprowadzenia dowodu zdjęć satelitarnych utrzymywanych na serwerach [...] , wskazujących samochody ciężarowe tankujące na stacji paliw w C. przy ulicy [...], na okoliczność wykazana posiadania paliwa przez I. S., które w późniejszym okresie zostało nabyte przez Skarżącego. Fakt dostaw paliwa na stację nie jest równoznaczny z tym, że I. S. otrzymywał paliwo w ilościach wskazanych na fakturach zakupu oraz że je rozdysponowywał zgodnie z wystawionymi fakturami sprzedaży, tym bardziej że wnioskowany przez Skarżącego dowód ograniczałby się do rzutu z góry na pojazd, w żaden sposób nie pozwalający ustalić jakie ilości paliwa tankuje bądź dostarcza. Ponadto sprzedaż detaliczna paliwa na stacji w C. nie potwierdza samoistnie, że na tej samej stacji hurtowych zakupów dokonywał Skarżący.