Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. w przedmiocie uchylenia w całości decyzji dotyczącej odmowy umorzenia zaległości podatkowych i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Asesor WSA Konrad Aromiński, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi A.T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2020r., nr [...] w przedmiocie uchylenia w całości decyzji dotyczącej odmowy umorzenia zaległości podatkowych i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz A.T. kwotę 997,00 zł (słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/13

Jak wynika z akt sprawy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. ("Naczelnik US") decyzją z dnia [...] lipca 2017r. określił Skarżącej A. T. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w roku 2011. w wysokości 30.400,00 zł. Skarżąca od ww. decyzji nie wniosła odwołania.

Wnioskiem z 13 września 2019r., uzupełnionym 7 i 28 października 2019r., Skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika, zwróciła się do Naczelnika US o umorzenie zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodu uzyskanego w 2011r. z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości 30.400,00 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

W uzasadnieniu wniosku wskazała, że decyzją z [...] lipca 2017r. Naczelnik US określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w roku 2011. Organ podatkowy uznał, że nie został spełniony formalny warunek do zastosowania ulgi meldunkowej, wskutek niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą z 16 listopada 2006r. (Dz. U. 2006r., Nr 217, poz. 2006 ze zm.) - dalej: "u.p.d.o.f.".

Zdaniem Skarżącej, wniosek uzasadniony jest przede wszystkim przesłanką "interesu publicznego". W ocenie Skarżącej, przepis art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2020r. poz. 1325 ze zm.; dalej: "O.p."), obliguje organ podatkowy do dokonania ustaleń czy zachodzi przynajmniej jedna z wymienionych przesłanek zastosowania ulgi, co wymaga zgromadzenia pełnego i rzetelnego materiału dowodowego oraz przeprowadzenia jego właściwej oceny. Skarżąca powołała się również na orzecznictwo, w którym wskazano, że przesłanki interesu publicznego nie można wiązać wyłącznie z obowiązkiem ponoszenia przez podatników ciężarów publicznych, uzależniać jej ziszczenie od nadzwyczajności powstania zaległości podatkowej, ani też przeciwstawiać tej przesłance ważnego interesu podatnika (por. wyrok NSA z 3 lipca 2007r. I FSK 1026/06, CBOSA). Przesłanki interesu publicznego i ważnego interesu podatnika nie są wobec siebie konkurencyjne, ani też żadna z nich nie może w państwie prawnym być uznana z definicji za ważniejszą (wyrok NSA z dnia 31 października 2012r., II FSK 510/11). Zamieszczenie w przepisie art. 67a § 1 O.p. przesłanki interesu publicznego oznacza, że ustawodawca przewidział sytuacje, w których odstąpienie od dochodzenia należności podatkowych, ich rozkładanie na raty lub odraczanie terminów płatności leży w interesie publicznym.

W każdej więc sprawie organ podatkowy powinien ustalić, co jest korzystniejsze z punktu widzenia interesu publicznego: dochodzenie należności czy też udzielenie ulgi podatkowej. Dokonując takiej oceny należy uwzględnić także inne dyrektywy, wspólne dla całego społeczeństwa, jak sprawiedliwość, zasady etyki, zaufanie do organów państwa itp. Jak wskazywał Naczelny Sąd Administracyjny odnoszenie rozumienia tej przesłanki wyłącznie do zasady, którą jest terminowe płacenie podatków, a także do nadzwyczajnych okoliczności powstania zaległości, jest nieuprawnionym zawężeniem tego pojęcia (por. wyroki NSA z 27 lutego 2013r. II FSK 1351/11, z 2 października 2018r. II FSK 2798/16 i II FSK 2799/16). "W granicach obowiązku oraz interesu praworządnego państwa leży stanowienie prawa na tyle zrozumiałego i wyjaśnianego przez właściwe organy, żeby przeciętny obywatel mógł się do niego w sposób prawidłowy stosować. Z tych też względów wadliwe obliczenie przez podatnika podatku, czy nie złożenie na czas oświadczenia spowodowane niejasnością obowiązującego i zmieniającego prawa podatkowego (zwłaszcza różnie interpretowanego w judykaturze), a czasem również wprowadzenie strony w błąd co do sposobu rozumienia przepisu podatkowego przez pracownika organu podatkowego, stanowią okoliczności, które nie mogą być pomijane przy ustalaniu istnienia przesłanki interesu publicznego, sformułowanej w art. 67a § 1 O.p. Zatem w konkretnych okolicznościach faktycznych może dojść do sytuacji, w której w interesie praworządnego państwa, realizującego zasadę sprawiedliwości społecznej będzie leżała eliminacja (lub przynajmniej ograniczenie) przypisanych decyzją administracyjną ciężarów publicznoprawnych (wyrok NSA z 2 października 2018r., II FSK 2798/16). "(...) Nie można odmówić racji organom podatkowym, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe mają charakter odstępstwa od powszechności opodatkowania i powinny być interpretowane ściśle. Należy jednak podkreślić, że wykładnia taka nie może być sprzeczna z ratio legis przepisu i przekreślać celu jaki prawodawca chciał dzięki niemu osiągnąć. Prawo podatkowe przewidujące określone ulgi ma za zadanie spełnienie określonych celów społecznych czy ekonomicznych, uznawanych przez suwerena za pożądane. Prawodawca nie może jednak przewidzieć wszystkich możliwych sytuacji, które mogą się zrealizować i to wówczas rolą organów podatkowych, jest taka wykładnia przepisów w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego, aby uwzględniała jego cele i założenia. Ograniczanie uprawnień do ulg naruszałoby zasadę równości, która nie może odnosić się tylko do ponoszenia obciążeń publicznoprawnych, ale także do równego dostępu do preferencji podatkowych. (...) niedopełnienie przez podatnika wyłącznie wymogów formalnych przy ubieganiu się o tak zwaną ulgę meldunkową mieści się u pojęciu "interesu publicznego", o którym mowa w art. 67a § 1 pkt 3 O.p., a uwzględnienie tej przesłanki może stanowić podstawę do zastosowania ulgi w spłacie zaległości podatkowej przez umorzenie także należności głównej" (wyrok NSA z 26 kwietnia 2018r. sygn. akt II FSK 2634/17). Zwolnienia podatkowe określone w ustawach są tak samo istotnym ich elementem, jak zakres podmiotowy opodatkowania, czy podstawa opodatkowania, o czym świadczy chociażby treść art. 217 Konstytucji RP (por. wyroki NSA z 6 marca 2018r. II FSK 541/16 oraz z 2 października 2018r., II FSK 2798/16 i II FSK 2799/16).

Strona 1/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej