Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, sędzia WSA Anna Sękowska, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2015 r. sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oddala skargę
Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych postanowieniem z [...] października 2014 r. nadał rygor natychmiastowej wykonalności własnej decyzji nieostatecznej z [...] sierpnia 2014 r., którą określono M. SP. z o.o. z siedzibą w R. (zwanej dalej "Spółką", "Skarżącą" lub "Stroną") zobowiązanie z tytułu wpłat na PFRON za wrzesień 2009 r.:
- w związku z nieterminowym przekazaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w kwocie 40.204 zł,
- w związku z niezgodnym z ustawą wykorzystaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji w kwocie 66.577 zł.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżąca zarzuciła:
1. Naruszenie prawa materialnego, w szczególności art. 239b § 1 pkt 4 w zw. z art. 239b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, dalej "O.p."), poprzez:
- błędną wykładnię i uznanie, że w przedmiotowej sprawie okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania wynikającego z decyzji jest krótszy niż 3 miesiące,
- błędne zastosowanie § 2 art. 239b O.p. i uznanie, ze zachodzą warunki do jego zastosowania,
- naruszenie normy § 2 art. 239b O.p. poprzez nie uprawdopodobnienie przesłanki koniecznej do jej zastosowania, tj. przesłanki nie wykonania zobowiązania,
Podczas gdy organ I instancji:
- nie wskazał w uzasadnieniu żadnych okoliczności faktycznych wskazujących na uprawdopodobnienie okoliczności, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane,
- nie zebrał i nie podał żadnych informacji m.in. o sytuacji finansowej podatnika z których mogło by wynikać, że zobowiązanie z decyzji nie zostanie wykonane,
- nie uzasadnił i nie wykazał, że zachodzą przesłanki dla nadania decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności.
2. Naruszenie prawa procesowego w szczególności:
- art. 217 § 2 O.p. w związku z art. 210 § 4 O.p. poprzez sporządzenie uzasadnienia postanowienia, które nie odpowiada wymogom tego artykułu tym samym całkowicie dowolne uznanie ze zobowiązanie nie zostanie wykonane przez stronę.
- art. 121 O.p. i wyrażonej w nim zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa poprzez nie informowanie podatnika o istniejących procedurach prawnych mogących doprowadzić do faktycznego wyegzekwowania zobowiązania przed wydaniem decyzji ostatecznej,
- art. 122 O.p. i wyrażonej w nim zasady prawdy obiektywnej,
- art. 124 O.p. i wyrażonej w nim zasady wyjaśniania zasadności przesłanek którymi kierował się organ przy załatwianiu sprawy w celu doprowadzenia do wykonania przez strony orzeczenia bez potrzeby stosowania środka przymusu,
- art. 125 O.p. i wyrażonej w nim zasady szybkości postępowania poprzez prowadzenie przez organ postępowania kontrolnego, a następnie postępowania podatkowego przez okres prowadzący do przedawnienia, przy ewidentnym naruszeniu prawa stwierdzonym przez organ II instancji przy wydawaniu pierwszej z uchylonej w całości decyzji, co w sposób istotny wydłużyło postępowanie.