Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Artur Kuś (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Gurba, sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant referent stażysta Krzysztof Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2018 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz P. P. kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Przedmiotem skargi złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez P. P. (dalej: "Skarżący", "Strona") jest decyzja Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej: "organ", "Minister") z dnia [...] września 2017 r., utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] maja 2016 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "PFRON"). Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy. Prezes Zarządu PFRON wydał po raz pierwszy decyzję z dnia [...] czerwca 2015 r. odmawiającą umorzenia zaległości Stronie z tytułu wpłat na PFRON. W wyniku rozpatrzenia odwołania strony, Minister decyzją z dnia [...] lutego 2016 r. uchylił to rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji, który następnie wydał kolejną decyzję z dnia [...] maja 2016 roku. W decyzji tej Prezes Zarządu PFRON odmówił P. P., który prowadził działalność gospodarczą pod firmą Zakład Produkcyjno-Usługowy [...] w S., umorzenia zaległości z tytułu obowiązkowych wpłat na PFRON w kwocie w 2 472 zł wraz z odsetkami w kwocie 1 226 zł za okres od listopada 2010 r. do grudnia 2010 roku.
2. Od tej decyzji odwołanie wniósł Skarżący. Wniósł o uchylenie decyzji organu I instancji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez umorzenie w całości zaległości Strony z tytułu wpłat, o których mowa w art. 31 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016, poz. 2046 ze zm.; dalej: "ustawa o rehabilitacji"), tj. środków uzyskanych z tytułu zwolnień z podatków od nieruchomości, rolnego i leśnego oraz z podatku od czynności cywilnoprawnych za listopad 2010 roku oraz za grudzień 2010 roku w wysokości 2 472 zł wraz z odsetkami w kwocie 1 226 zł, z powodu ich całkowitej nieściągalności. Na wypadek nieuwzględnienia powyższego wniosku, na podstawie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; dalej: "O.p.) Strona wniosła o uchylenie w całości decyzji organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Strona zarzuciła decyzji naruszenie:
a) art. 49 ust. 5a ustawy o rehabilitacji poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie wynikające z przyjęcia przez organ I instancji, że zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "mogą być umarzane" oznacza dowolność organu w zakresie podejmowania decyzji w sprawie umorzenia zaległości z tytułu obowiązkowych wpłat na PFRON, co w konsekwencji doprowadziło do wydania wadliwej decyzji;
b) art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 oraz art. 233 § 2 zd. 2 O.p., które to naruszenie polegało na zaniechaniu rozpatrzenia zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz dokonaniu szczątkowej i dowolnej jego oceny pod kątem przesłanek, o których mowa w art. 49 ust. 5a i 5b ustawy o rehabilitacji, w tym zaniechanie zbadania przy ponownym rozpatrzeniu sprawy okoliczności wskazanych przez organ odwoławczy, a w konsekwencji wydanie decyzji z przekroczeniem granic uznania administracyjnego;