Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (spr.), asesor WSA Maciej Kurasz, Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2006 r. sprawy ze skargi M. Spółka z o. o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 15338 zł (piętnaście tysięcy trzysta trzydzieści osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/11

Decyzją z dnia [...].12.1999 r. Urząd Skarbowy W. odmówił Stronie zwrotu kwot różnicy podatku od towarów i usług za XI 1998r. oraz I, III i IV 1999r., określił kwotę nienależnie otrzymanego zwrotu podatku za XI 1998r. i związane z nim odsetki za zwłokę oraz ustalił dodatkowe zobowiązania podatkowe za w/w okresy rozliczeniowe. Urząd podjął przedmiotową decyzję w następstwie postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego w związku ze złożeniem przez Stronę deklaracji podatkowych (VAT-7) za w/w miesiące, w których wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad podatkiem należnym "do zwrotu na rachunek bankowy" związaną z eksportem towarów. Jak ustalono, odbiorca towaru - zagraniczny kontrahent Strony - firma "T." nie figurowała w rejestrze podatkowym i nie była znana organom celnym Federacji Rosyjskiej. Urząd uznał zatem, że Strona nie wypełniła warunku, od którego ustawodawca uzależnił uznanie określonej czynności za eksport towarów na podstawie art. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. (Dz.U. Nr.11 poz. 50 ze zm.), zwaną dalej " ustawą o VAT". W uzasadnieniu nadmienił również, że obrót towarem będącym przedmiotem eksportu miał fikcyjny charakter, jednakże Urząd nie posiada wystarczających dowodów na potwierdzenie tego faktu.

Od decyzji Urzędu Strona złożyła odwołanie, w którym wniosła o jej uchylenie w całości jako niezgodnej z art. 2 ust. l i 3 ustawy o VAT oraz art. 210 ustawy Ordynacja podatkowa. z dnia 29 sierpnia 1997 r.( Dz.U. Nr 137 poz. 926), zwaną dalej "or.pod". Strona zarzuciła także, iż w trakcie postępowania Urząd dopuścił się uchybień proceduralnych mających istotny wpływ na wynik sprawy.

W wyniku przeprowadzonego postępowania odwoławczego Izba Skarbowa decyzją z dnia [...].05.2000r. nr[...], nie podzielając podniesionych przez Stronę zarzutów, utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego. Izba zwróciła uwagę, iż w ustawie o VAT przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 tej ustawy. A zatem, aby doszło do eksportu towarów w w/w rozumieniu, łącznie muszą zostać spełnione następujące warunki:

1) wywóz towarów musi być potwierdzony przez graniczny urząd celny,

2) wywóz towarów następuje z polskiego obszaru celnego,

3) wywóz towarów następuje w wyniku wykonania czynności określonych w art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, np. w rezultacie sprzedaży.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału, w tym przedstawionego przez Stronę, wynikało, że dwa z trzech podanych wyżej warunków zostały przez nią spełnione (warunki l i 2). W aktach sprawy znajdowały się potwierdzenia wywozu towaru z polskiego obszaru celnego w formie jednolitych dokumentów administracyjnych SAD wystawionych przez graniczny urząd celny. Przedmiotem sporu pomiędzy Stroną a Urzędem była natomiast ocena, czy został spełniony warunek 3.

W uzasadnieniu decyzji, w kontekście eksportu towarów, Izba wskazała, że czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest w rozpatrywanej sprawie sprzedaż towarów. Stosownie do art. 4 pkt 8 ustawy o VAT pojęcie to obejmuje również dostawę, odpłatne świadczenie usług oraz wykonywanie innych czynności określonych w art. 2. Natomiast w myśl art. 535 K.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Jak z powyższego wynika, aby mogło dojść do zawarcia umowy, potrzebne są dwie strony - sprzedawca i kupujący. W ocenie Izby Skarbowej, dokonanej po analizie materiałów sprawy, firma "T. " z N, czyli kupujący, była podmiotem nieistniejącym. Z pisma Biura Współpracy Międzynarodowej i Integracji Europejskiej Głównego Urzędu Ceł z 21.10.1999 r., poprzedzonego pismem rosyjskich władz celnych z 15.10.1999 r., wynikało, że firma taka nie figuruje w rejestrze podatkowym i nie jest znana organom celnym Federacji Rosyjskiej. Zdaniem Izby Skarbowej do wniosku takiego upoważniały i inne okoliczności transakcji, a mianowicie miejsce jej dokonania - poza terytorium, na którym firma miała funkcjonować oraz brak wiarygodnego dokumentu potwierdzającego fakt zapłaty.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej