Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi K. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 r. oddala skargę
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. (zwany dalej "DUKS"), decyzją z [...] stycznia 2011r. określił K. sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwana dalej: "Spółką") zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej zwany: "p.d.p.") za 2007r. w wysokości 340.500 zł - czyli o 331.297 zł więcej niż zadeklarowano w zeznaniu CIT-8.
2. Dyrektor Izby Skarbowej w W. (zwany dalej "DIS"), na skutek rozpoznania odwołania Spółki, decyzją z [...] maja 2011r. utrzymał w mocy ww. decyzję DUKS.
3. Spółka wnioskiem z 11 czerwca 2014r. zwróciła się do DIS o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją, z uwagi na wystąpienie przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.; dalej zwana: "O.p."), zgodnie z którą w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ma wpływ na treść wydanej decyzji.
Spółka zarzuciła, że w sprawie rozstrzygniętej decyzją ostateczną, zakwestionowano możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków - łącznie 1.743.644,10 zł, która wynikała z faktur na dostawy paliwa, wystawionych przez podmioty, które zdaniem organów podatkowych nie miały możliwości dostarczania jej paliwa. W analogicznej sprawie 6 lutego 2014r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej: "TSUE") w sprawie o sygn. C-33/13, który ma wpływ na treść ww. decyzji ostatecznej z 31 maja 2012r., gdyż potwierdza on w pełni jej argumentację, a nieuwzględnioną przez DIS.
Spółka stanęła na stanowisku, że prowadząc działalność w zakresie transportu nabywała paliwo udokumentowane spornymi fakturami, które było wykorzystywane w bieżącej działalności. Ponadto zaznaczyła, że skoro nie miała wiedzy o nieprawidłowościach występujących u dostawców paliwa, nie można jej obciążać tym, iż podmioty dokonujące dostaw paliwa okazały się nierzetelnymi kontrahentami.
4. DIS postanowieniem z [...] lipca 2014r. wznowił postępowanie w sprawie zakończonej swoją decyzją ostateczną z [...] maja 2011r., a następnie decyzją z [...] sierpnia 2014r. odmówił uchylenia ww. decyzji ostatecznej z [...] maja 2011r. W ocenie DIS w sprawie nie zaszła przesłanka wynikająca z art. 240 § 1 pkt 11 O.p., na którą powołała się Spółka w złożonym wniosku, gdyż wskazane orzeczenie TSUE nie miało wpływu na treść ww. decyzji ostatecznej.
5. Spółka w odwołaniu z 15 września 2014r. wniosła o uchylenie decyzji DIS z [...] sierpnia 2014r. i wydanie nowej decyzji uchylającej w całości decyzję ostateczną z [...] maja 2011r., z uwagi na naruszenie: a) art. 120 O.p. przez działanie DIS na podstawie pozaprawnych przesłanek, gdy przepisy O.p., w tym w szczególności powołane poniżej, jasno określają sytuacje, w których decyzja wymiarowa za 2007r. powinna zostać uchylona, b) art. 245 § 1 pkt 1 w zw. z art. 240 § 1 pkt 11 O.p. przez brak uchylenia decyzji wymiarowej za 2007r., gdy spełnione zostały przesłanki z ww. przepisów, gdyż powołane we wniosku orzeczenie TSUE ma niewątpliwie wpływ na treść decyzji, bo wydano je w analogicznej sytuacji, a argumenty w nim przedstawione wprost przeczą tym wskazanym przez DIS jako podstawa wydania decyzji wymiarowej za 2007r., c) art. 245 § 1 pkt 2 w zw. z art. 240 § 1 pkt 11 O.p. przez wydanie decyzji odmawiającej uchylenia ww. decyzji wymiarowej, gdy wyraźnie spełniono przesłanki wznowienia postępowania określonych ww. przepisie.