Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Dziełak (spr.), po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2) stwierdza, że decyzja, której nieważność stwierdzono, nie podlega wykonaniu w całości.
Wnioskiem z dnia 11 lipca 2004 r. J. S. zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (określanego dalej jako "Zakład") o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 9 grudnia
2000 r. do 28 lutego 2002 r. wraz z odsetkami. Skarżący podniósł, iż w okresie tym nie prowadził działalności z uwagi na zły stan zdrowia spowodowany takimi schorzeniami jak [...], cukrzyca i nadciśnienie, które nie pozwalały i nie pozwalają mu na pracę. Jego całkowita niezdolność do pracy potwierdzona została prawomocnym wyrokiem sądowym. Skarżący wyjaśnił, że nie wiedział o obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia przez rencistę.
Skarżący wskazał także, iż jego dochody pochodzące z renty czasowej tj. do 30 listopada 2004 r. w kwocie 1.126 zł miesięcznie oraz emerytura żony wraz z dodatkiem opiekuńczym na dziecko specjalnej troski w wysokości 640 zł są niewystarczające do zaspokojenia potrzeb rodziny, do której należy również córka zarejestrowana jako osoba bezrobotna. Skarżący szczegółowo przedstawił także miesięczne opłaty wynoszące 890 zł.
Decyzją z dnia [...] października 2004 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, odmówił Skarżącemu umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od grudnia 2000 r. do lutego 2002 r. w łącznej kwocie 2 191,59 zł, w tym z tytułu składek - 1 370,89 zł oraz z tytułu odsetek - 820,70 zł.
Odwołał się do treści art. 28 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.s.u.s." i podniósł, że należności z tytułu nieopłaconych składek mogą być umorzone w całości lub w części tylko w razie całkowitej nieściągalności. Przypadki, w których zachodzi całkowita nieściągalność zostały wskazane w art. 28 ust. 3 u.s.u.s. Zakład może podjąć decyzję w sprawie umorzenia, jeżeli zaistnieje przynajmniej jedna z przesłanek całkowitej nieściągalności. Może też umorzyć należności z tytułu składek pomimo braku ich całkowitej nieściągalności, jeżeli zobowiązany wykaże, że ze względu na stan majątkowy, klęskę żywiołową oraz przewlekłą chorobę nie jest w stanie opłacić tych należności. W sprawie niniejszej, zdaniem Zakładu, nie wystąpiła żadna z tych przesłanek.
Zakład wyjaśnił, że w latach 1974-2002 Skarżący prowadził działalność w zakresie [...]. W jego ocenie dochody Skarżącego i jego żony pozwalają rodzinie funkcjonować na średnim poziomie "materialno-bytowym". Zaległość może być dochodzona w drodze postępowania egzekucyjnego lub spłacona w dogodnym systemie ratalnym, bez pozbawienia Skarżącego i jego rodziny możliwości zaspokajania niezbędnych potrzeb życiowych.
Skarżący złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Nie zgodził się ze stwierdzeniem Zakładu, iż dochody osiągane przez niego i żonę pozwalają rodzinie egzystować na średnim poziomie materialno-bytowym. Ponownie porównał osiągane dochody i wydatki. Skarżący zarzucił pominięcie przy podejmowaniu decyzji okoliczności, że wydatki te podwyższa konieczność zakupu leków na stwierdzone u niego choroby (dodatkowo wskazał na nieuleczalną chorobę oczu). Syn natomiast jest dzieckiem specjalnej troski w uwagi na [...].