Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie sędzia WSA Radosław Teresiak (sprawozdawca), sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant referent stażysta Grażyna Dmitruk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2017 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia[...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn oddala skargę
Decyzją z [...] września 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ustalił J.B. (dalej: "Skarżąca", "Strona") zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w kwocie 20.965 zł, z tytułu zasiedzenia udziału ½ nieruchomości położonej przy ul. [...] w W.
Z uzasadnienia powołanej decyzji wynika, iż wartość nabytego w drodze zasiedzenia udziału w nieruchomości w wysokości 299.500 zł została określona przez Skarżącą w korekcie zeznania SD-3 z dnia 1 września 2015 r. Z treści decyzji ostatecznej wynika, że Organ I instancji w celu ustalenia wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości dokonał - w oparciu o akty notarialne kupna - sprzedaży za okres od 01.01.2014 r. do 15.05.2015 r. zaewidencjonowane w programie "Czynności Majątkowe" - analizy cen rynkowych kilku nieruchomości, uwzględniając przy tym lokalizację, powierzchnię oraz datę powstania obowiązku podatkowego.
Z informacji uzyskanych z bazy danych ww. programu wynikało, że wartość przedmiotu zasiedzenia, tj. nieruchomości usytuowanej przy ul. [...] wskazana przez Stronę w korekcie zeznania SD-3 złożonej w Urzędzie Skarbowym W. w dniu 01.09.2015 r. w kwocie 599.000 zł (wykazana kwota stanowi wartość ½ nabytej przez zasiedzenie nieruchomości) odpowiada wartości rynkowej z dnia powstania obowiązku podatkowego, tj. 15.05.2015 r., wobec czego - zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 u.p.s.d. - organ podatkowy nie miał podstaw do zakwestionowania kwoty podanej przez Stronę w korekcie zeznania SD-3.
Ze znajdującego się w aktach sprawy potwierdzenia odbioru wynika, że powyższą decyzję doręczono w dniu 15 września 2015 r. Odwołanie natomiast zostało przez Skarżącą złożone 7 października 2015 r. (złożono osobiście).
Dyrektor Izby Skarbowej w W. postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 r. stwierdził, że odwołanie wniesione zostało z uchybieniem terminu określonego w art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: "O.p."), co spowodowało bezskuteczność odwołania, a w następstwie tego decyzja organu pierwszej instancji stała się ostateczna.
Postanowieniem z [...] listopada 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu wniosku Skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia dowołania, odmówił przywrócenia wskazanego terminu, stwierdzając że wniosek o przywrócenie terminu złożony został z uchybieniem siedmiodniowego terminu do jego złożenia, zaś okoliczności powoływane przez Skarżącą we wniosku nie uprawdopodabniają braku jej winy w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania.
W dniu 9 kwietnia 2016 r., powołując przepis art. 247 § 1 pkt 3 O.p., Skarżąca wystąpiła o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] września 2015 r. z uwagi na rażące naruszenie zasad postępowania podatkowego, określonych w art. 122 O.p, oraz art 187 § 1 O.p., czego konsekwencją było rażące naruszenie przepisów materialnego prawa podatkowego tj. art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (j.t. Dz. U. z 2015 r. poz. 86 ze zm. - dalej: "u.p.s.d."). Zdaniem Strony decyzję należy uznać za rażąco wadliwą, ponieważ narusza również art. 4a pkt 1 u.p.s.d. (w brzmieniu obowiązującym w 2015 r.).