Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Hanna Kamińska, Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA Jakub Pinkowski (sprawozdawca), Protokolant Monika Kawa-Ogorzałek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2007 r. sprawy ze skargi J. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia ...lipca 2006 r. nr ... w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku od czynności cywilnoprawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz J. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 15 762 zł (słownie: piętnaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją z dnia ... lipca 2006 r. o nr ... Dyrektor Izby Skarbowej w W. (DIS) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia ... marca 2006 r., na mocy której organ ten odmówił firmie J. sp. z o.o. w W., dalej zwanej Spółką, stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z zebranych w sprawie materiałów wynika, że Spółka zawarła w dniu ... października 2003 r. z C. sp z o.o. umowę pożyczki kwoty 32.698.905,67 zł. Umowa ta została zgłoszona w urzędzie skarbowym, a strony umowy złożyły także deklarację PCC-1, w której zadeklarowały podatek w wysokości 653.918, 10 zł. Aneksem z dnia ... listopada 2003 r. umowa ta została zmieniona w ten sposób, że zmniejszono kwotę pożyczki do 10.000.000 zł. W związku z tym strony umowy złożyły korektę deklaracji, wykazując jako podatek do zapłaty sumę 200.000 zł.

Jak wynika z materiałów sprawy, Spółka wpłaciła w sumie 222.778 zł, natomiast pozostała zaś część zadeklarowanego podatku wraz z odsetkami została ściągnięta w toku postępowania egzekucyjnego. Organ podatkowy I instancji, jak już wskazano, odmownie rozpatrzył wniosek Spółki i decyzją z dnia ... marca 20006 r., odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych. W uzasadnieniu organ ten wskazał, że zgodnie z art. 9 pkt 9 lit g ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. nr 41, poz. 3999, ze zm. dalej uopcc) zwolnieniu z tego podatku podlegały pożyczki udzielane na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem udokumentowania, że pieniądze będące przedmiotem pożyczki zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków poniesionych na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy albo wykorzystania w tym okresie rzeczy oznaczonych co do gatunku, stanowiących przedmiot pożyczki. Zdaniem organu podatkowego I instancji, Spółka nie mogła skorzystać z tego zwolnienia, ponieważ kwotę pożyczki przeznaczyła na spłatę zobowiązań, nie zaś na prowadzenie działalności gospodarczej.

W odwołaniu od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. Spółka podniosła, że została ona wydana z naruszeniem prawa tj. art. 9 pkt 10 lit g uopcc, ponieważ spłata kredytu, a na ten cel Spółka zaciągnęła pożyczkę, mieści się pojęciu działalności gospodarczej. Spółka wskazała, że działalność gospodarcza nie polega wyłącznie na produkcji dóbr i sprzedaży usług, lecz obejmuje także inne czynności wykonywane w ramach działalności, w tym także działania ukierunkowane na pozyskanie środków finansowych na potrzeby działalności i obsługę istniejącego zadłużenia. Spółka wskazała, że stanowisko organu podatkowego, iż przyjęcie poglądu Spółki oznaczałoby uznanie, że wszystkie umowy pożyczki zawierane przez podmioty gospodarcze praktycznie podlegałyby zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych, jest sprzeczne z celem ustanowienia tego zwolnienia. Z Rządowego Programu "Przede wszystkim przedsiębiorczość" wynika bowiem - podkreśliła Spółka - że główną przyczyną wprowadzenia tego zwolnienia było zniesienie podatkowego obciążenia pożyczek, które w przeciwieństwie do kredytów, jako umowy podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Spółka stwierdziła, że przeznaczyła pożyczkę na spłatę kredytu, a zatem spełniona jest dyspozycja normy zawartej w art. 9 pkt 10 lit. g uopcc.

Strona 1/3