Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Przybysz, Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Katarzyna Nartanowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2016 r. sprawy ze skargi L. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. oddala skargę
Postanowieniem z [...] czerwca 2014r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. (Dyrektor UKS) wszczął w stosunku do Skarżącego L. P. - prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...] - postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2009r.
W trakcie postępowania organ kontroli skarbowej ustalił, że w okresie od stycznia do grudnia 2009r. Skarżący dokonywał sprzedaży usług transportowych na terenie kraju opodatkowanych stawką podatku 22% oraz eksportu towarów opodatkowanych stawką 0%. Przedmiotem eksportu była automatyka do bram. Sprzedaż eksportowa dokonywana była na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. Ustalono również, że w ewidencji zakupu prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług za 2009r. Skarżący ujął faktury zakupu wystawione przez [...] sp. z o.o. (od 22 października 2009r. spółka działała pod nazwą [...] sp. z o.o.), w łącznej kwocie netto: [...] zł (podatek VAT: [...] zł). W ocenie Dyrektora UKS powyższe faktury nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych, a zatem Skarżący na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej: "ustawa o VAT", nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z nich wynikającego.
W związku z powyższym decyzją z [...] marca 2015r. Dyrektor UKS w L. określił Skarżącemu w podatku od towarów i usług kwoty do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy i kwoty zwrotu podatku za okresy od stycznia do grudnia 2009r.
Skarżący złożył odwołanie od tej decyzji zarzucając naruszenie:
- art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613), dalej: "O.p.", poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów, w szczególności poprzez oparcie rozstrzygnięcia na podstawie przypuszczeń i ustaleniu, iż fakt, że Skarżący współpracował ze spółką z o.o. [...] świadczy o tym, iż wszystkie faktury wystawione przez ten podmiot na jego rzecz mają swoje źródło pochodzenia w fakturach wystawionych przez A.C. w związku z tym nie dokumentują one rzeczywistego obrotu towarem;
- art. 187 § 1 O.p. poprzez niepodjęcie wszystkich koniecznych działań w celu wyjaśnienia stanu faktycznego, skutkującego oparciem rozstrzygnięcia wyłącznie na podstawie niekompletnego materiału dowodowego uzyskanego z akt śledztwa o sygn. [...];
- art. 122 O.p., poprzez niepodjęcie niezbędnych działań zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej przez Skarżącego oraz zakupu towaru od spółki z o.o. [...].
Ponadto Skarżący zarzucił:
- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że zakwestionowane faktury VAT wystawione przez spółkę z o.o. [...] na rzecz Skarżącego "są puste", bowiem nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, w sytuacji gdy w protokole badania ksiąg metodą pełną ustalono, że wykazane przez Skarżącego przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej znajdują odzwierciedlenie w zapisach księgowych i nie wykazano żadnych nieprawidłowości w obrocie z kontrahentami (protokół kontroli skarbowej z 11 lutego 2015r.);