Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie sędzia WSA del. Marek Kraus (sprawozdawca), sędzia WSA Beata Sobocha, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi R. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz R. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 10 484 zł (słownie: dziesięć tysięcy czterysta osiemdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. W dniu 25 stycznia 2013 r. R. Sp. z o.o. z siedzibą w W. ( dalej ,,Skarżąca’’ ) złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 326.661,00 zł, pobranego w dniu 11 marca 2008 r. przez notariusza, od umowy sprzedaży nieruchomości zawartej aktem notarialnym Rep. [...].
Na mocy tego aktu, Spółka nabyła niezabudowaną działkę gruntu o nr ewid. [...]., położoną w powiecie warszawskim, dzielnica W. przy ul. [...]. obręb [...]., o powierzchni 1,6822 ha. Uzasadniając wniosek Spółka stwierdziła, że nabyte grunty stanowiły gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r., o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381 ze zm.) - dalej: "u.p.r.", zatem podatek od tych czynności przez notariusza był pobrany nienależnie, albowiem zwolnione jest od podatku przeniesienie własności nieruchomości lub ich części pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne.
Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego W., decyzją z [...]. kwietnia 2013 r. nr [...]. odmówił Spółce stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku od czynności cywilnoprawnych w żądanej wysokości.
Stwierdził, że Spółka nie złożyła oświadczenia do aktu notarialnego o wykorzystaniu nabytego gruntu na cele rolnicze, a sama klasyfikacja gruntu wynikająca z ewidencji gruntów i budynków nie jest wystarczająca dla zastosowania zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.
2. W odwołaniu od tej decyzji Skarżąca wniosła o jej uchylenie w całości oraz orzeczenie stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Decyzji zarzuciła naruszenie:
1) art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) - dalej: "u.p.c.c.", przez jego błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że w chwili dokonania sprzedaży nieruchomość nie stanowiła gospodarstwa rolnego ani nie utworzyła gospodarstwa rolnego w Spółce w rozumieniu przepisów u.p.r. podczas gdy nieruchomość nabyta przez Spółkę spełnia wszystkie przesłanki z definicji gospodarstwa rolnego zawartej w u.p.r.;
2) art. 1 i art. 2 ust. 1 u.p.r. - przez ich błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że za gospodarstwo rolne mogą być uznane tylko te grunty, które "zajęte są na prowadzenie działalności rolniczej", podczas gdy u.p.r. nie przewiduje aktywnego prowadzenia działalności rolniczej na danym gruncie jako wymogu uznania go za gospodarstwo rolne;
3) art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) - dalej: "O.p." - przez brak podjęcia niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w szczególności poprzez nieustalenie na jakiej nieruchomości/części nieruchomości E. S. prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od nieruchomości, a która nieruchomość/część nieruchomości podległa opodatkowaniu podatkiem rolnym i oparcie swojej decyzji na ogólnej informacji wskazującej, że zbywca nieruchomości podlegał opodatkowaniu z obu tych tytułów;