Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Sękowska, sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi W. z siedzibą w W. na interpretację indywidulną Ministra Finansów z dnia 20 maja 2014 r. nr IPPP2/443-280/14-2/MM w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę
Skarżąca - W. w W., 24 marca 2014 r. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług. Opisując zdarzenie przyszłe wyjaśniła, że działa na podstawie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 ze zm.) oraz statutu wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 maja 2010 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 299). Skarżąca jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, podległą Ministrowi Obrony Narodowej i agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.). Opisując swoją działalność Skarżąca odwołała się do art. 1 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP. W trybie określonym w art. 17 tej ustawy, Skarżąca gospodaruje powierzonym mieniem Skarbu Państwa, m.in. poprzez budowanie domów mieszkalnych.
W zasobach Skarżącej znajdują się dwie nieruchomości, położone w K. przy ul. [...], tj. działka Nr [...] o pow. 0,1687 ha oraz działka Nr [...] o pow. 0,2700 ha. W oparciu o decyzję Nr [...] z [...].08.2012 r. w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, na nieruchomościach tych Oddział Regionalny w S. prowadził inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Znajdujące się w budynkach lokale mieszkalne miały być przeznaczone na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sił zbrojnych, a według projektu ich powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m2.
Skarżąca nie obniżała kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków dotyczących tej inwestycji, ponieważ inwestycja związana była z działalnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zarówno przed rozpoczęciem inwestycji, jak też w jej toku, celem Skarżącej nie była sprzedaż budynków i znajdujących się w nich lokali mieszkalnych. Dopiero po podjęciu decyzji o przerwaniu inwestycji, nieruchomości uznano za zbędne i zdecydowano o ich przeznaczeniu do sprzedaży w drodze ustnego przetargu nieograniczonego.
Przedmiotem sprzedaży będą: obiekt wzniesiony na działce nr [...], tj. budynek mieszkalny wielorodzinny, wykonany w technologii szkieletu drewnianego z elementów prefabrykowanych, na fundamentach żelbetowych, w stanie surowym zamkniętym, zadaszony, z częściowo wykonanymi przyłączami i instalacjami wewnętrznymi, a także obiekt na działce nr [...], tj. ławy i ściany fundamentowe żelbetowe z częściowo wykonanymi podejściami przyłączy mediów do budynku.
Wątpliwości Skarżącej budziło jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować planowaną dostawę (sprzedaż) nieruchomości.
Przedstawiając swoje stanowisko w tym przedmiocie Skarżąca powołała się na art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej: "u.p.t.u.", a także na definicje pojęć obiekt budowlany, budynek i budowla z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) oraz na wyrażone w piśmie Głównego Urzędu Statystycznego ("GUS") z 19 kwietnia 1999 r. nr SRI-4-WSK-12-535/99 stanowisko, iż obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany, może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku, jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych. Skarżąca przytoczyła takie samo stanowisko zajęte przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 marca 2012 r. sygn. akt I FSK 793/11, w którym stwierdzono również, że sprzedaż niezakończonego obiektu budowlanego jest w istocie sprzedażą obiektu w określonym stopniu zaawansowania robót, przy czym rodzaj obiektu wynika z zatwierdzonego projektu budowlanego.