Zdaniem Spółki przedmiotowe świadczenia nie są obciążeniami z tytułu dostawy towarów ani świadczeniem przez nią usług na rzecz nabywców nieruchomości gruntowych lub prawa wieczystego użytkowania gruntu.
W związku z powyższym Skarżąca zadała pytania:
1) Czy przeniesienie przez nią na nabywcę gruntu (prawa wieczystego użytkowania gruntu) kosztów dodatkowej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego lub rocznej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego (bądź jej części) lub opłaty za wyłączenie gruntu z produkcji rolniczej lub "renty planistycznej" lub opłaty adiacenckiej lub podatku od nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT?
2) Czy prawidłowe jest dokumentowanie powyższych opłat należnych od nabywcy gruntu (prawa wieczystego użytkowania gruntu) poprzez wystawienie noty księgowej?
Stanowisko Skarżącej odnośnie pytania pierwszego opierało się na założeniu, że przeniesienie kosztów w postaci opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu (bądź jej części), dodatkowej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego, opłaty za wyłączenie gruntu z produkcji rolniczej, "renty planistycznej", opłaty adiacenckiej lub podatku od nieruchomości nie podlega opodatkowaniu VAT.
Skarżąca podniosła, że skuteczne przeprowadzenie sprzedaży nieruchomości przez Spółkę jest możliwe również w sytuacji, w której nie doszłoby do jednoczesnego przeniesienia kosztów wynikających ze zobowiązań Spółki z tytułów administracyjno-prawnych powstałych w związku ze zbywanym gruntem. Roszczenia organów administracji lokalnej, dotyczące opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu (bądź jej części), dodatkowej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego, opłaty za wyłączenie gruntu z produkcji rolniczej, "renty planistycznej", opłaty adiacenckiej oraz podatku od nieruchomości, obciążają Spółkę, a nie zbywany przez nią grunt (względnie prawo użytkowania wieczystego gruntu). Zdaniem Spółki, przeniesienie bądź brak przeniesienia kosztów wynikających z tych zobowiązań pozostaje bez wpływu na skuteczność transakcji sprzedaży nieruchomości, stanowi bowiem efekt odrębnych ustaleń pomiędzy stronami transakcji.
Ponadto w ocenie Spółki, brak jest podstaw do zaliczenia przenoszonych kosztów opłat dodatkowych do wartości (ustalonej ceny) zbywanej nieruchomości, skoro strony umowy postanowiły odrębnie rozliczyć koszty, które nie są odzwierciedleniem wartości gruntu (w oparciu o którą ustalona została cena sprzedaży).
Zdaniem Skarżącej zobowiązanie nabywcy do pokrycia dodatkowych kosztów i opłat, wynikających z jej zobowiązań, nie może zostać uznane za determinujące podstawowy cel umowy, jakim jest zbycie samej nieruchomości (względnie prawa użytkowania wieczystego gruntu). Pokrycie dodatkowych kosztów i opłat nie służy bowiem wykonaniu (a tym bardziej lepszemu wykonaniu) czynności prawnej polegającej na zbyciu prawa własności nieruchomości (bądź prawa wieczystego użytkowania). Służy jedynie rozliczeniu zobowiązań Spółki, wynikających z planowanego użytkowania nieruchomości, a powstałych niekiedy do rozliczenia po dacie zbycia nieruchomości. W przekonaniu Strony czynności prawne - w postaci zbycia nieruchomości (względnie prawa użytkowania wieczystego gruntu) oraz obciążenia nabywcy kosztami zobowiązań Spółki, w tym zobowiązań o charakterze publicznoprawnym - choć dotyczą tej samej nieruchomości, stanowią odrębne transakcje, nie pozostające ze sobą w bezpośrednim związku.