Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Lemiesz, Sędziowie sędzia WSA Tomasz Janeczko (sprawozdawca), sędzia WSA Dariusz Zalewski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi L.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiące od stycznia do czerwca 2012 r. oddala skargę
Decyzją z dnia [...].05.2015 r., nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił L. L., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą S., NIP [...], dalej - Strona lub Podatnik, w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące od stycznia do czerwca 2012 r.
W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że Strona w miesiącach od stycznia do maja 2012 r. nieprawidłowo zaewidencjonowała transakcje udokumentowane fakturami, na któiych jako nabywca widnieje podmiot M., jako dostawy wewnątrzwspólnotowe opodatkowane stawką VAT 0%, zamiast ująć je jako dostawy krajowe ze stawką VAT 23%. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. wskazał bowiem, iż z akt przedmiotowej sprawy wynika, że Strona nie posiada w swojej dokumentacji rzetelnych dowodów świadczących o tym, że towary opisane w spornych fakturach zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W związku z powyższym, zdaniem organu pierwszej instancji, Strona naruszyła przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), dalej - ustawa o VAT , "u.p.t.u.") i nie była uprawniona do zastosowania do zakwestionowanych transakcji stawki VAT 0%.
Pismem z dnia [...].06.2015 r. ([...].06.2015 r. - data wpływu do organu pierwszej instancji), Strona odwołała się od powyższej decyzji wnosząc ojej uchylenie oraz umorzenie postępowania w sprawie.
W uzasadnieniu odwołania Strona wskazała, że organ pierwszej instancji wydając zaskarżoną decyzję zauważył, iż sprzedany towar został wywieziony poza terytorium Polski i przekazany do odbiorcy na terytorium Słowacji. Zatem, w ocenie Podatnika, z dowodów dostawy oraz z dodatkowych ustaleń (w tym z E-MYTA) bezspornie wynika, że sprzedawany towar był dostarczany na terytorium innego państwa Unii Europejskiej i spełnione zostały warunki do zastosowania stawki VAT 0% dotyczącej dostaw wewnątrzwspólnotowych, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.
W opinii Strony poza sporem jest wywóz towaru do innego kraju Unii Europejskiej, co zostało potwierdzone dokumentami sprzedaży, dokumentami dostawy, przyjęciem towaru przez nabywcę będącego czynnym podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby VAT (z europejskim numerem NIP) na terytorium Bułgarii. Podatnik wskazał, że potwierdzenie wywozu towaru wynika także z dokumentów przewozowych CMR i zeznań kierowców bezpośrednio uczestniczących w dostawach towaru, a także ma potwierdzenie w bazach danych o opłatach drogowych E-MYTO.
Podatnik poinformował, że towar był każdorazowo dostarczany do miejsca wskazanego przez nabywcę na terytorium Słowacji, a zapłata była dokonywana w formie przelewów bankowych. Zarówno sprzedaż, jak i nabycie były deklarowane przez kontrahentów w informacjach kwartalnych, składanych na potrzeby rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Zdaniem Strony dostawa jest prawidłowo udokumentowana i ma rzeczywisty charakter. W związku z powyższym Podatnik wniósł w odwołaniu o zmianę nieuzasadnionego i błędnego stanowiska zaprezentowanego w zaskarżonej decyzji i uznanie rzetelności dokonanych przez Niego rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług.