Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Krawczak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi D. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/16

Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] września 2013r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. określającą D. W., dalej jako "Skarżąca" zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

Jak wynika z akt sprawy w dniu 30 kwietnia 2010 r. do Urzędu Skarbowego W. wpłynęło zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-37 za 2009 r. Skarżącej, w którym zadeklarowała dochód w łącznej wysokości 242.176,14 zł, w tym: dochód ze stosunku pracy w wysokości 196.056,18 zł, dochód z emerytury/renty w wysokości 39.551,06 zł, dochód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej "u.p.d.o.f.") w wysokości 992,90 zł. dochód z tytułu praw autorskich w wysokości 5.426,00 zł oraz dochód z tytułu innych źródeł w wysokości 150,00 zł. Po odliczeniu od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości 25.270,33 zł oraz darowizn wynikających z odrębnych ustaw w łącznej wysokości 25.000,00 zł, podstawę obliczenia podatku stanowił dochód w wysokości 191.906,00 zł, od którego obliczony podatek według obowiązującej skali podatkowej wyniósł 48.879,98 zł. Po odliczeniu od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 18.618,93 zł, należny podatek wyniósł 30.261,00 zł oraz powstała kwota do zapłaty w wysokości 8.162,00 zł, którą Skarżąca wpłaciła do Urzędu Skarbowego w dniu 28 kwietnia 2010r.

W trakcie dokonywania czynności sprawdzających Naczelnik Urzędu Skarbowego W. pismem z dnia 28 grudnia 2011 r. wezwał Skarżącą do okazania dokumentów potwierdzających odliczenie darowizny, tj. dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego oraz sprawozdania o przeznaczeniu darowizny. Skarżącą wezwano również do okazania informacji od płatników o uzyskanych dochodach oraz dokumentów potwierdzających wysokość wydatków odliczonych w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2009 r.

W dniu 14 lutego 2012r. Skarżąca stawiła się w Urzędzie Skarbowym W. i okazała następujące dokumenty:

- umowę darowizny zawartą w dniu 25 października 2009 r. pomiędzy Skarżącą a Parafią [...], ul. [...] w B. na kwotę 25.000,00 zł z przeznaczeniem jej na cele charytatywno-opiekuńcze,

- informację z dnia 9 stycznia 2011 r. wystawioną przez obdarowaną Parafię o przeznaczeniu darowizny na cele charytatywno-opiekuńcze.

Z powyższych czynności w dniu 14 lutego 2012 r. sporządzono protokół.

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia Skarżącej wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r.

W toku prowadzonego postępowania podatkowego organ podatkowy pierwszej instancji pismem z dnia 10 stycznia 2013 r. wezwał Skarżącą w terminie 7 dni od daty jego otrzymania do dostarczenia dowodu wpłaty darowizny w wysokości 25.000,00 zł na rachunek bankowy obdarowanej Parafii.

Strona 1/16