Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Owsiak, sędzia WSA Tomasz Sałek (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Cezary Ciwiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2017 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2011 r. oddala skargę
Przedsiębiorstwo Usług Inżynieryjnych "M." Sp. z o. o. (dalej też jako "strona", "spółka lub "M.") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (dalej też jako "DIS" lub "organ odwoławczy") z dnia [...] lipca 2016 roku nr [...]. Zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. (dalej też jako "DUKS" lub "organ pierwszej instancji") z dnia [...] maja 2016 roku nr [...] w przedmiocie określenia spółce kwoty podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2011 r.
Podstawę prawną zaskarżonego rozstrzygnięcia stanowił art. 233 § 1 pkt 1, art. 21 § 1 pkt 1, § 3 i § 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm. - dalej w skrócie: "O.p.") oraz art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. a), art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a), art. 99 ust. 12, art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2017, poz. 221, dalej też jako "ustawa o VAT").
Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym:
Postanowieniem z dnia [...] maja 2015 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. wszczął postępowanie kontrolne w spółce w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług za 2011 rok.
W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] maja 2016 roku nr [...] określił spółce kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za okresy od stycznia do czerwca oraz za październik i grudzień 2011 r. a także zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okresy od czerwca do września i za listopad 2011 r. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że spółka faktycznie nie nabyła usług udokumentowanych fakturami wystawionymi przez D. K., prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą "D." (dalej też jako "D.") oraz J. Sp. z o. o. z siedzibą w W..
Organ podkreślił, że strona odliczyła podatek naliczony z 6 faktur wystawionych przez D., które miały dokumentować nabycie robót ogólnobudowlanych na budowach w Warszawie na ulicy B. i w U. (parking kolejowy). Powołane faktury zostały zaewidencjonowane w rejestrze zakupu za luty, kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2011 r. i rozliczone w składanych deklaracji VAT-7 za ww. okresy. Organ zaznaczył, że w ramach przeprowadzonego postępowania kontrolnego, wezwał firmę D. celem złożenia wyjaśnień w zakresie prowadzonej działalności, w tym robót wykonywanych na rzecz strony. Stosowna odpowiedź pismem została podpisana przez B. A., która jest właścicielką firmy S., a także pełnomocnikiem D. K.. W ramach złożonych wyjaśnień poinformowano, że firma D. zafakturowała roboty ogólnobudowlane na rzecz strony, które faktycznie wykonane zostały przez podwykonawcę tj. firmę S. Wynikało to z tego, że firma D. nie zatrudniała w 2011 r. pracowników, ani nie posiadała koniecznych narzędzi i sprzętu. Wykonane czynności przez firmę B. A., na zlecenie firmy D. K., nie były potwierdzone protokołami odbioru robót, jak też nie były zawarte na tą okoliczność umowy, a jedynie wystawiono faktury. Wyjaśniono jednak, że faktury nie mogą zostać przedstawione kontrolującym, ponieważ zostały skradzione. Organ pierwszej instancji wezwał D. K. do odtworzenia dokumentacji podatkowej za 2011r., w tym duplikatów faktur oraz ewidencji dla celów podatku od towarów i usług odnoszących się do dokumentów sprzedaży robót na rzecz P.U.I. M. Sp. z o.o. oraz ich nabycia od firmy S.. W udzielonej przez B. A. odpowiedzi wyjaśniono, że odtworzenie dokumentów źródłowych i ich zestawienie nie jest możliwe ze względu na upływ czasu. Również B. A., właścicielka firmy S., została wezwana przez organ pierwszej instancji celem przedłożenia faktur VAT wystawionych na rzecz firmy D. w zakresie świadczonych robót budowlanych w ramach pod wykonawstwa, jednakże wyjaśniła, że nie posiada dokumentów, do których przedłożenia została wezwana. Zostały one skradzione w tym samym czasie, co dokumenty należące do D. K.. Poinformowano, że były one razem odbierane i wiezione tym samym samochodem. Organ pierwszej instancji powołał się także na dowody z przesłuchania w charakterze świadków D. K. i B. A., w obecności strony. Wyjaśnił, że, jak wynika z zeznań D. K. działalność gospodarcza prowadzona była dość długo. W całym okresie jej prowadzenia nie byli zatrudnieni żadni pracownicy. Wszystkie sprawy związane z jej firmą, np. księgowość, podejmowanie decyzji o fakturowaniu robót i ich rozliczanie, prowadziła B. A. (właścicielka firmy S.). Rozliczenia pomiędzy firmami S., D. i M. dokonywane były gotówkowo. Jedynie co D. K. potrafiła potwierdzić to, że pracowała na budowie na ul. B., gdzie dla firmy M. wykonywała czynności związane z czyszczeniem kontenerów i porządkowaniem płyty fundamentowej w okresie od lutego do lipca 2011 r. W przypadku natomiast pytania, jaki cel przyświecał zawarciu umowy z podwykonawcą S. na świadczenie usług dla M., który to podwykonawca również w 2011r. świadczył usługi dla spółki, D. K. zeznała, że nie pamięta okoliczności i celu, jaki przyświecał zawarciu umów na współpracę pomiędzy ww. firmami. W przypadku otrzymywanych i dokonywanych płatności D. K. zeznała, że należności z tytułu wystawionych faktur przez D. dla spółki M. w 2011 r. przyjmowała B. A., najprawdopodobniej od prezesa spółki. Natomiast B. A. zeznała, że współpracę z firmą M. nawiązała w 2010 r. i stan ten był kontynuowany w 2011 r. Odnosząc się do celu zawarcia umowy jako podwykonawca firmy D. na świadczenie usług w 2011 r. dla strony, które również świadczone były przez S. na rzecz strony świadek zeznała, że jej firma S. wykonywała tylko murki prowadzące i oczepy dla realizacji ścian szczelinowych. Natomiast firma D. wykonywała czynności sprzątające. W związku z tym przedstawiała prezesowi skarżącej D. K. i zdecydował się on zatrudnić ja do wykonywania właśnie tych czynności. W trakcie prowadzenia budowy musiały być wykonywane dodatkowe prace, które B. A., jako podwykonawca musiała wykonać swoimi silami, które ostatecznie fakturował D. dla M.U.