Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Artur Kuś, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), sędzia WSA Tomasz Sałek, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze skargi M. P. na postanowienie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...], 2) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz M. P. kwotę 357 złotych (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z [...] listopada 2017 r. Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej: Minister RPiPS) utrzymał w mocy postanowienie Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: Prezes Zarządu PFRON) z [...] listopada 2016 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania M.P. (dalej: skarżący lub strona) z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON).
Z motywów postanowienia wynikało, że postanowieniem z [...] listopada 2016 r. Prezes Zarządu PFRON nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji z [...] lutego 2016 r., określającej zobowiązania strony z tytułu wpłat na PFRON za okres od lipca 2011 r. do listopada 2011 r.
Na powyższe postanowienie skarżący złożył zażalenie, kwestionując wydaną w sprawie decyzję i wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy z jego udziałem oraz o uwzględnienie zaświadczeń złożonych przez stronę do akt sprawy.
Organ odwoławczy, rozpoznając powyższe zażalenie uznał, że Prezes Zarządu PFRON zasadnie nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji z [...] lutego 2016 r. Wskazał, że podstawę wydania postanowienia w tym przedmiocie stanowił art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), bowiem termin przedawnienia zobowiązania strony objętego powyższą decyzją był krótszy niż 3 miesiące.
Minister RPiPS stwierdził, że w niniejszej sprawie termin przedawnienia zobowiązania za okres od lipca 2011 r. do listopada 2011 r., upływał z końcem 2016 r. Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności umożliwiało zatem Prezesowi Zarządu PFRON wszczęcie postępowania egzekucyjnego, a tym samym przerwanie biegu terminu przedawnienia zobowiązania.
Ponadto organ odwoławczy zgodził się ze stanowiskiem organu pierwszej instancji, że okoliczności faktyczne sprawy, mianowicie: brak realizacji przez stronę przepisów Ordynacji podatkowej i nieuregulowanie w ciągu 5 lat ciążących na stronie należności, a także wniesienie odwołania od decyzji Prezesa Zarządu PFRON, której nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, uprawdopodabniają przekonanie, że strona nie wykona decyzji Prezesa Zarządu PFRON.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie MRPiPS strona wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i postanowienia organu pierwszej instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów prawa procesowego, tj.
1) art. 239b § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, tj. uznanie, że prawidłowym jest nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności w sytuacji braku uprawniających do tego przesłanek;