Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędzia WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2009 r. sprawy ze skargi V. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2001 r. oddala skargę
1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej "Dyrektor UKS") decyzją z dnia [...] listopada 2007 r., wydaną w stosunku do V. S. (dalej "Strona" lub "Skarżący"), ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2001 r. w kwocie 266.665,50 zł.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ stwierdził, że z przeprowadzonego postępowania kontrolnego wynika, iż V. S. w 2001 r. dysponował "przychodem" (środkami finansowymi pozyskanymi ze stosunku pracy, wynajmu, sprzedaży udziałów, z odsetek bankowych, wpłat udokumentowanych deklaracjami celnymi, wpłat N. B. oraz przelewów z zagranicy) w łącznej kwocie 841.192,70 zł. Jednocześnie w tymże roku poniósł wydatki (między innymi darowizny, opłaty za media, bieżące utrzymanie, podróże, składki ubezpieczeniowe, czesne, pożyczki dla S. Sp. z o.o. i podwyższenie kapitału) w łącznej kwocie 1.097.914,52 zł. Wydatki przewyższyły "przychód" o 256.721,82 zł. Ponadto, na podstawie różnicy sald rachunków bankowych na początek i na koniec 2001 r. ustalono, że na przestrzeni tego okresu zgromadził na dzień 31 grudnia 2001 r. mienie w środkach pieniężnych o równowartości 98.833,49 zł (24.793,29 USD). Z kolei na dzień 1 stycznia 2001 r., w ocenie Dyrektora UKS, Strona nie dysponowała środkami, które można byłoby zaliczyć do środków służących na pokrycie poniesionych wydatków oraz wartości zgromadzonego w tym roku mienia w środkach pieniężnych. Uznano zatem, że cała nadwyżka wydatków nad przychodami w kwocie 256.721,82 zł, jak i wartość zgromadzonego w tym roku mienia (środków pieniężnych) w kwocie 98.833,49 zł (łącznie 355.555,31 zł) nie znajdują pokrycia w mieniu pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. Stanowią więc, zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej "u.p.d.o.f.", przychód nie znajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach. Od tego przychodu ustalono zatem zobowiązanie podatkowe w kwocie 266.665,50 zł (355.555,31 zł x 75%).
2. Pismem z dnia [...] grudnia 2007 r. Strona złożyła odwołanie od decyzji Dyrektora UKS, zarzucając naruszenie:
- art. 122, art. 187 § 1, art. 191 i art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej "O.p.", przez błędne ustalenie, że z zebranych w toku postępowania kontrolnego materiałów wynika, iż na Stronie ciążył nieograniczony obowiązek podatkowy na podstawie art. 4. u.p.d.o.f. (w brzmieniu obowiązującym w 2001 r.), gdy tymczasem - zdaniem Strony - materiał ten wskazuje, że w 2001 r. V. S. nie miał miejsca zamieszkania w Polsce i podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f.;
- art. 122, art. 187 § 1, art. 191 i art. 210 § 4 O.p. przez błędne ustalenie, że Strona uzyskała w 2001 r. na terytorium Polski przychody z nie ujawnionych źródeł, z których dochody podlegały opodatkowaniu w Polsce (np. z najmu, z umowy o pracę) zgodnie z postanowieniami Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Mołdowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 16 listopada 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 38, poz. 166), dalej "Konwencja", gdyż w materiale dowodowym zebranym w sprawie brak jest jakichkolwiek dowodów potwierdzających tę okoliczność i pozwalających uznać ją za udowodnioną;