skarg Z[...] Sp. z o.o. [...] z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Urzędu Miar w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu nieuiszczenia opłaty za legalizację pierwotną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Tarno, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Chustecka (spr.), Asesor WSA Dariusz Turek, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 stycznia 2006 r. spraw ze skarg Z[...] Sp. z o.o. [...] z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Urzędu Miar w W. z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] nr [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu nieuiszczenia opłaty za legalizację pierwotną 1) uchyla zaskarżone decyzje, 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Urzędu Miar w W. na rzecz skarżącej kwotę [...] zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonymi decyzjami Dyrektor Urzędu Miar w W. na podstawie art.138 § l pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz w związku z art. 21 § 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.),uchylił decyzje Naczelnika Urzędu Miar w P. z dnia 2005-05-[...] i określił wysokość zobowiązania z tytułu nieziszczonej opłaty w decyzji:

1/ Nr [...] na kwotę [...] zł ,

2/ Nr [...] na kwotę [...] zł ,

3/ Nr [...] na kwotę [...] zł.

W uzasadnieniach decyzji wskazano, że Naczelnik Urzędu Miar w P., na podstawie art. 21 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.Ordynacja podatkowa, określił wysokość zobowiązania z tytułu nie uiszczenia części opłaty za legalizację pierwotną i ponowną wodomierzy. Decyzje te zaskarżyła Z[...] Sp. z o. o. [...] w W. podnosząc naruszenie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14. 10. 2004r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy) poprzez błędną ich wykładnię i zastosowanie niewłaściwej opłaty za legalizację przewyższającej kwotę 1,00 zł za legalizację jednego przyrządu pomiarowego.

Stwierdzono ,że skarżący zgłosił do legalizacji pierwotnej wodomierze o nominalnym strumieniu objętości mniejszym niż 15 m3/h, dla których stawka opłaty za legalizację przyrządów pomiarowych określona jest w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz.2309) i zgodnie z tabelą III poz.10 a-d (Przyrządy do pomiaru objętości i przepływu płynów oraz do pomiaru ciepła) wynosi rocznie , przy ilości legalizowanych wodomierzy do 5 000. - 3 zł za szt. ; od 5001 do 50000 - 2,50 zł; od 50001 do 150 000 -1,50 zł; powyżej 150 000 szt.- 1 zł.

Przy ustalaniu wysokości należnej stawki opłaty Urząd brał pod uwagę ilość zgłoszonych do legalizacji wodomierzy w okresie rocznym.

Wyjaśniono ,że stosownie do art. 24a ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001r.- Prawo o miarach (Dz. U. z 2004r.Nr 243, póz. 2441) wnioskodawca ustala we własnym zakresie wysokość należnych opłat na podstawie obowiązujących stawek na formularzu, o którym mowa w § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów wymienionego powyżej, który składa wraz z wnioskiem o przeprowadzenie legalizacji przyrządu pomiarowego. Wnioskodawca uiszcza opłatę, stosownie do art. 24a ust.3 pkt l ustawy-Prawo o miarach ,w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. Do ponoszenia opłat stosuje się odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej.

Skarżący do wniosków dołączał formularze ustalenia opłaty należnej za wydanie przez organ administracji miar dowodów legalizacji wodomierzy ,przy czym błędnie zastosował stawkę jednostkową w wysokości 1,00 zł za sztukę. Naczelnik Urzędu w P. po stwierdzeniu nieprawidłowego naliczenia opłat przez skarżącego oraz nieziszczenia w terminie należnej opłaty określił wysokość tej opłaty.

Strona 1/4