Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania oraz nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za październik i listopad 2014 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Zaorska, Sędziowie asesor WSA Konrad Aromiński (sprawozdawca), sędzia WSA Włodzimierz Gurba, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 listopada 2020 r. sprawy ze skargi P. P.U.H sp. z o.o. w restrukturyzacji z siedzibą w K. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania oraz nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za październik i listopad 2014 r. oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatki inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez [...] Sp. z o.o. w restrukturyzacji (dalej: "Skarżąca", "Strona",) jest decyzja Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej: "Minister", "Organ odwoławczy") z dnia [...] września 2019 r. utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "Prezes Zarządu PFRON") z dnia [...] października 2017 r.

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

W dniu 9 maja 2017 r. Strona złożyła korekty miesięcznych deklaracji na PFRON (DEK-I-0) za październik 2014 r. i listopad 2014 r.

Prezes Zarządu PFRON postanowieniem z dnia [...] czerwca 2017 r. wszczął wobec Strony postępowanie mające na celu określenie wysokości zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "PFRON") za ww. okres. Następnie decyzją z dnia [...] października 2017 r. określił Stronie wysokość zobowiązań z tytułu wpłat na PFRON za październik i listopad 2014 r. w kwocie 15 621 zł, a nie jak w korektach deklaracji DEK-I-0 za ww. okres wykazała Strona, w kwocie 12 581 zł. W ww. decyzji Prezes Zarządu PFRON stwierdził również wysokość nadpłaty za październik i listopad 2014 r. w kwocie 3 041 zł.

Od powyższej decyzji Strona złożyła odwołanie w zakresie określającym zobowiązanie w ww. kwotach oraz w części nieuwzględniającej nadpłaty za ww. okres w wysokości 6081 zł.

Strona zarzuciła istotne naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść decyzji, a mianowicie:

- art. 122, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900, ze zm., dalej: "O.p.") w zakresie przekroczenia granic swobodnej oceny zgromadzonego w tym postępowaniu materiału dowodowego;

- art. 21 § 3 i art. 72 § 1, art. 73 § 1 ust. 2 i art. 74a O.p. w zakresie zawyżonego określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na PFRON i tym samym zaniżonego określenia należnej kwoty nadpłat;

- art. 2a ust. 4 i art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1172, ze zm., dalej: "ustawa o rehabilitacji").

Strona zarzuciła bezpodstawnie nieuwzględnienie, że niepełnosprawność pracownika Pana W. A. jest schorzeniem szczególnym. Strona wskazała, że w orzeczeniach ww. pracownika o stopniu niepełnosprawności z dnia [...] sierpnia 2014 r. i [...] maja 2015 r. Miejski Zespół Do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w B. stwierdził, że niepełnosprawność spowodowana chorobą [...], istnieje od [...] maja 2013 r., natomiast ustalony stopień niepełnosprawności od [...] lipca 2014 r.

Minister decyzją z dnia [...] września 2019 r. utrzymał w mocy ww. decyzję Prezesa Zarządu PFRON.

Minister wskazał, że w przedmiotowej sprawie Strona przedstawiła orzeczenia Pana W. A. wystawione przez Miejski Zespół Do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia: [...] sierpnia 2014 r., [...] maja 2015 r., [...] czerwca 2017 r. oraz [...] lipca 2019 r. wystawione z symbolem [...] co oznacza choroby [...], oraz zaświadczenie lekarskie z dnia 7 kwietnia 2017 r. wydane przez lekarza [...], z którego wynika wystąpienie szczególnego schorzenia. Zaświadczenie to jednak zgodnie z art. 2a ust 1 oraz ust. 4 ustawy o rehabilitacji nie mogło zostać uwzględnione, podobnie jak zaświadczenie przedstawione Prezesowi Zarządu PFRON z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu do pracodawcy 12 czerwca 2017 r.) w prowadzonym postępowaniu dotyczącym października i listopada 2014 r., gdyż zostały wystawione przez lekarza dopiero w 2017 r. Zgodnie z ww. przepisem dopiero od przedstawienia pracodawcy dokumentów potwierdzających wystąpienie schorzeń szczególnych pracodawca może wliczyć taką osobę do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych z tego typu schorzeniami.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatki inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej