Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym za lipiec 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Sędziowie sędzia WSA Anna Zaorska, asesor WSA Kamil Kowalewski (sprawozdawca), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 września 2022 r. sprawy ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym za lipiec 2016 r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2021 r., nr [...] , wydanym po rozpatrzeniu zażalenia C. Sp. z o.o. z s. w W. (dalej też jako "Spółka" lub "Skarżąca") Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej też jako "DIAS" lub "Dyrektor IAS") utrzymał w mocy własne - wydane jako organ pierwszej instancji - postanowienie z dnia [...] kwietnia 2021 r., nr [...] , odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. nr [...] z dnia [...] maja 2018 r., w sprawie przedłużenia terminu zwrotu wykazanego w korekcie deklaracji podatkowej VAT-7 za 07/2016 w wysokości 39.570.000,00 zł do dnia 18 września 2018 r.

Jak wynika z akt sprawy, Spółka w dniu 15 stycznia 2018 r. złożyła korektę deklaracji VAT-7 za lipiec 2016 r. z wykazaną kwotą podatku VAT do zwrotu w wysokości 39.570.000,00 zł. Wobec Spółki wszczęte zostało przez Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od marca do lipca 2016 r. Z tego względu Naczelnik [...] US postanowieniem z dnia [...] marca 2018 r. przedłużył termin zwrotu wykazanego przez Spółkę podatku VAT do dnia 18 czerwca 2018 r. Jako, że weryfikacja rozliczeń Spółki nie zakończyła się w tym terminie N[...]US postanowieniem z dnia [...] maja 2018 r. przedłużył termin zwrotu do dnia 18 września 2018 r. Postanowienie to nie było skarżone przez Spółkę, a więc po upływie przewidzianego przepisami terminu na złożenie zażalenia stało się ostateczne i prawomocne.

Spółka w piśmie z dnia 16 lutego 2021 r. zwróciła się do Dyrektora IAS o stwierdzenie nieważności postanowienia Naczelnika [...]US z dnia [...] maja 2018 r. wskazując, że postanowienie to zostało wydane bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa, wyczerpywało przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji (postanowienia) wynikające z art. 247 § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1540; dalej też jako "O.p." lub "Ordynacja podatkowa").

Po rozpatrzeniu tego wniosku DIAS postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2021 r. odmówił stwierdzenia nieważności postanowienia Naczelnika [...]US z dnia [...] maja 2018 r. W uzasadnieniu DIAS wyjaśnił istotę rażącego naruszenia prawa jako przesłanki stwierdzenia nieważności, po czym wywiódł, że kontrolowane postanowienie nie jest obarczone takim, kwalifikowanym naruszeniem prawa, gdyż dla prawidłowego zastosowania unormowań stanowiących jego podstawę niezbędne było dokonanie obszernej analizy i interpretacji szeregu przepisów prawa ulokowanych w różnych aktach prawnych. To wykluczało możliwość stwierdzenia, że przy wydawaniu postanowienia N[...]US doszło do naruszenia jakiego przepisu w sposób rażący.

Strona 1/8