Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów Ordynacji podatkowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Gurba, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 kwietnia 2020 r. sprawy ze skargi S. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2019 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów Ordynacji podatkowej 1) uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2019 r., znak [...]; 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz S. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 597 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/17

Postanowieniem z [...] sierpnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej Dyrektor KIS lub organ) utrzymał w mocy własne postanowienie z [...] czerwca 2019 r. odmawiające S. S.A. z siedzibą w W. (dalej wnioskodawca, spółka lub skarżąca) wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa), w zakresie ustalenia:

- czy brak pobrania podatku u źródła zgodnie z postanowieniami właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO) od wypłacanego na rzecz usługodawców wynagrodzenia oznacza, że spełniona została ogólna cecha rozpoznawcza, o której mowa w art. 86a § 1 pkt 6 lit f) Ordynacji podatkowej,

- czy opisane w stanie faktycznym "uzgodnienie" stanowi podlegający raportowaniu schemat podatkowy.

Organ w uzasadnieniu powyższego postanowienia wskazał, że we wniosku przedstawiono stan faktyczny, według którego wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą zarówno w Polsce, jak i na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, Stanów Zjednoczonych oraz Kanady, gdzie wynajmuje magazyny lub składy konsygnacyjne. Spółka nie prowadzi w tych państwach działalności za pośrednictwem zagranicznego zakładu, w szczególności nie zatrudnia w tych państwach pracowników. W związku z działalnością prowadzoną za granicą, spółka nabywa usługi doradztwa prawnego i usługi księgowe od podmiotów profesjonalnie świadczących takie usługi w państwach, w których spółka utrzymuje magazyny lub składy (dalej: usługodawcy). Ma to w szczególności na celu zapewnienie zgodnego z prawem działania spółki w obcych jurysdykcjach oraz zapewnienie prawidłowości rozliczeń, w tym podatkowych, w tych państwach. Usługodawcy są podmiotami niepowiązanymi ze spółką. Wynagrodzenie za świadczone usługi jest przelewane w ramach regularnych płatności z polskiego rachunku bankowego spółki na zagraniczne rachunki bankowe usługodawców. Zgodnie z postanowieniami właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz po spełnieniu warunków określonych ustawą z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U.2019.865; dalej: ustawa o CIT), takich jak posiadanie certyfikatu rezydencji podatkowej usługodawców, od płatności z tytułu wypłacanego wynagrodzenia na rzecz usługodawców spółka nie pobiera podatku u źródła. W odniesieniu do wypłacanych kwot wynagrodzenia na rzecz któregokolwiek z usługodawców wnioskodawca jako płatnik nie byłby zobowiązany do pobrania podatku przekraczającego w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5.000.000 zł, gdyby nie miały zastosowania właściwe UPO lub zwolnienia podatkowe.

Strona 1/17