Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie ustalenia odpowiedzialności członka zarządu wraz z pozostałymi członkami zarządu oraz jednostką organizacyjną za zaległości jednostki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne okresy rozliczeniowe 2010 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), sędzia WSA Radosław Teresiak, Protokolant referent stażysta Cezary Ciwiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2018 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odpowiedzialności członka zarządu wraz z pozostałymi członkami zarządu oraz jednostką organizacyjną za zaległości jednostki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne okresy rozliczeniowe 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz B. K. kwotę 997 zł (słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatki inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/16

Decyzją z [...] listopada 2015 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych ustalił, że odpowiedzialność za zaległości Klubu Hokejowego S. z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej jako: PFRON) za okres od lipca do września 2010 r., w łącznej kwocie głównej 7.199,00 zł i odsetki w wysokości 4.191,00 zł ponosi B. K. (dalej jako: strona lub skarżący), solidarnie z Klubem Hokejowym S. (dalej jako: Klub lub stowarzyszenie) wraz z pozostałymi członkami zarządu J. H., P. K. oraz J. K..

Strona wniosła odwołanie od powyższej decyzji, w którym zarzuciła naruszenie szeregu przepisów postępowania - ustawy z 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz 201, dalej Ordynacja podatkowa). Po pierwsze skarżący zrzucił organowi pierwszej instancji bezzasadną odmowę doręczenia mu wszystkich znajdujących się w aktach sprawy dokumentów, co - jak podnosił - uniemożliwiło mu zapoznanie się z ich treścią. Po wtóre, strona zarzuciła bezpodstawne oddalenie wniosków dowodowych, z których skarżący wywodził istotne w sprawie okoliczności, takie jak przejściowy stan niekorzystnej sytuacji finansowej Klubu, ewentualnie powstanie przesłanek do ogłoszenia upadłości już po rezygnacji strony z funkcji w zarządzie Klubu, a także okoliczności wskazujące na to, że skarżący nie zajmował się faktycznym zarządzeniem stowarzyszeniem, lecz jedynie reprezentował w zarządzie interesy sponsora Klubu.

Kolejne zarzuty sformułowane przez skarżącego dotyczyły naruszenia przepisów prawa materialnego, mianowicie nakładających na członków zarządu stowarzyszenia odpowiedzialność za jego zobowiązania, tj. naruszenia art. 116a w zw. z art. 116 Ordynacji podatkowej, a także w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003 r. nr 60, poz. 535 ze zm., dalej puin).

Zdaniem strony naruszenie art. 116a w zw. a art. 116 Ordynacji podatkowej polegało na błędnym przyjęciu, że za zobowiązania stowarzyszenia odpowiadają wszyscy członkowie organu zarządzającego, podczas gdy odpowiedzialności członka zarządu nie można orzec wyłącznie w oparciu o przesłanki formalne, ponieważ odpowiedzialności tej nie można przypisać osobie, która ani faktycznie nie pełniła obowiązków członka zarządu, ani też nie miała możliwości ich pełnienia.

W ocenie strony naruszenie art. 116a w zw. z art. 116 Ordynacji podatkowej, w zw. z art. 11 ust. 1 puin polegało także na bezzasadnym przyjęciu przez organ, że stan niewypłacalności powstaje w razie trudności z terminowym regulowaniem zobowiązań, przejawiającym się wskaźnikiem płynności krótkoterminowej poniżej poziomu przyjętego w nauce przedmiotu w wysokości 0,8, w sytuacji, gdy podstawą złożenia wniosku jest trwały stan zaprzestania spłaty większości wymagalnych zobowiązań, nie zaś przejściowe trudności w ich regulowaniu.

Strona 1/16
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatki inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej